Zedezangen en stigtelyke liederen

[p. 84]

Op myn uurwerk.
Volat irrevocabile Tempus.
LV^ste gezang.

Vois, Plus je vous vois Philis plus je vous aime.

Uurwerk, zoo net opgesiert in sieraden.

Uurwerk dat ons den tijd by stippen meet,

Laat ons het schoon van uw Goud niet verraden

Hy doolt te grof, die zig daar aan vergeet.

Even als dat ons te leen is gegeven,

Zoo word de tijd ons hier ook maar geleent:

Die vrugteloos, als uw rad omgedreven

Vaar wel zegt, eer het iemand denkt, of meent.

Vlugtige tijd! hoe vergaan uwe jaren

Net als dit rad, dat nimmer stille staat.

Wat zijn de schatten, die wy hier vergaren

Een schijngoed, dat, als 't komt, ons weer verlaat.

Zoo als dit snikrad gezwind afgeloopen

Daatlijk het bodemrad doet stille staan:

Zoo zien wy 't leven van 't sterfuur bekropen,

En hoe gezwind de dagen henen gaan.

Dat wy ons dan aan uw pragt niet vergapen

Uurwerk, maar aan uw snel bewegen zien,

[p. 85]

 

Hoe hy hier doolt, die zijn tijd durft verslapen,

 

Want eens gegaan, laat zy haar noit weer zien.