Zedezangen en stigtelyke liederen

XX^ste zang.
Vredewens in den langdurigen Oorlog.

Wijze. Aller zoetste lief! waardste schat op aarde!

Jammer is het nu, zoo wy 't wel verzinnen

Dat zy niet beginnen

In ons vaderland

Vrede te maken, en die te beminnen

Wat kan er beter komen van Godes hand!

Och! dat leelijk beest! och! die orelogen

Zijn, tot straf, gekoomen uit den hoogen.

Ons heeft ydelheyt

Waard altijt beschreyt

Bedrogen.

Is de gulde vré niet een schat op aarde,

En zoo hoog van waarde

Dat men daarom zugt?

Nog was het beter, dat wy eens vergaarden

Met hem, hier boven, in een ruimer lugt,

Troffen eens de vrede in onze zielen.

Niemands haat en zou ons dan vernielen.

Daar eens nagestaan!

Och! of wy die baan

Eens hielen.