Gedichten. Deel 1
(1899)–P.C. Hooft–
Auteursrecht onbekendOp liefs afweezen.Leonor, als jk zagh daelenGa naar voetnoot+
Uwer ooghen brujnen blink,
Strax besweek de Zon, en ginkGa naar voetnoot3)
'T hooft, mistroostigh, onder haelen;
5[regelnummer]
Eeven oft zij, van uw' straelen,
Slechts te leen haer licht ontfink.
| |
[pagina 312]
| |
Lieve lippen, schoone mondt,
Die, met leevende robijnen,
Mij zoo dikwijls deedt verschijnen,
10[regelnummer]
In den dagh, een' morghestondt;
Keert, om 's hemels graeuwen grondt,
Met uw roodt, te doen verdwijnen.
Wakker' handen, radde kneuklen,
Die, met strookend snaerenspel,
15[regelnummer]
Placht, alleen niet voorhoofts vel,
Maer de ziele te verneuklen;Ga naar voetnoot16)
Denkt eens aen het hartekreuklen
Van geschejden mingezel.
Doodsch, en eenzaem lejdt de tujn,
20[regelnummer]
Dien uw' vroolijke manieren
Plachten weeligh te doen tieren.
'T hujs is maer een hoop van pujn.
'T heeft niet leevends, dan de krujn,Ga naar voetnoot23)
En 't krioel der vlugge dieren.
25[regelnummer]
Treurigh suffen mij de weijen.
Niet dan schimmel schijnt haer groen.
Bloem en blaeden niet en doen,Ga naar voetnoot27)
Dan de wolken helpen schreijen.
Al hun troost lejdt in 't verbeijen
30[regelnummer]
Van uw haestigh herwaerts spoên.
Daeghen zijn mij log als loodt.
Droomen wat verquikkinx geeven.
Denkt, hoe verr' is hij verdreeven,
Ujt gewenschte blijdschaps schoot;
35[regelnummer]
Dien de slaep, een soort van doodt,
Leevender is, dan het leeven.
Zachte Vechtvocht, loome baeren,
Die, van Ujtrecht, komt gegleên,
Knelt het maxel van haer' leên,Ga naar voetnoot39)
40[regelnummer]
Ende wilt het wel bewaeren,
Zoo het erghens, in uw klaer en
Helder spiegelglas, verscheen.
Oft ghij dat te Mujden broght,Ga naar voetnoot43)
Hoe zouw zich mijn geest verblijen,
45[regelnummer]
In de zujvre schilderijen,
Daer penseel nocht quast aen wrocht?
Maer, en laet z' u, van 't gedrocht
Doch der Veldtgoôn niet ontvrijen.
| |
[pagina 313]
| |
Bitser zorghe knaeght mijn' zinnen.Ga naar voetnoot49)
50[regelnummer]
Dat 's, zoo ijemant van hunliên
Komt het roerend beeldt te zien,Ga naar voetnoot51)
Hij 't zal, met een' sprong, verswinnenGa naar voetnoot52)
Doen; en 't geen hij waent te vinnen,Ga naar voetnoot53)
Bejden, mij en hem ontvliên.Ga naar voetnoot54)
55[regelnummer]
Waer dan vischten wij de kleur,
Waer dan zochten wij de tooghen,Ga naar voetnoot56)
Die, gesmolten en vervlooghen,Ga naar voetnoot57)
Sweefden al uw waeter deur?
Ach! hoe leelijk waer te leur
60[regelnummer]
Ik gestelt, en hij bedrooghen?
Veldt- oft Stroomgodin ook faelen
Moghte, tegens haere gis,
Zoo zij, ujt eerbiedenis,
Naer een' handtkus quaem te taelen.
65[regelnummer]
Goede meening meenighmaelen
Schoot, ook als zij raekte, mis.
Vlijtelijken voorts verhoedt,
Dat nocht schujt, nocht riem, nocht haeken
'T lieflijk aenschijn schichtigh maeken,Ga naar voetnoot69)
70[regelnummer]
Met het plassen in uw' vloedt.
Zoo geef Venus, dat uw zoet
Nemmer 't zout der zee moogh' smaeken.
|
|