Gedichten. Deel 1

Zang.

Sukklende tijdt, met uw ontijdigh luyen,⁺¹⁾

Hoe komt ghij, nu te spoeyen staet, dus loom?²⁾

Zijn mogelijk uw' wieken in het ruyen?

Oft zijnze stijf door ijs van ouderdoom?

Dat ghij als suf, de daeghen die mij drukken,
Die ghij, ter ren, omslingren moest, laet tukken.⁶⁾

'K heb geen gezicht van Cloris te verwachten,⁷⁾

Voor dat uw' zon, tot negenmael toe, brall':

En vind mij zoo gedoemt in achtien nachten,

Mits mij de mijn niet eer verrijzen zal.¹⁰⁾

Slae voort, slae voort, wegh met het mottigh marren.¹¹⁾
Wring 's hemels as, aen ringen rek de starren.¹²⁾

Mijn wensch den tijdt in traegheit schijnt te sterken.

Dies keer, o min, jck t' uwaert mijn gebeên.

Hecht aen zijn rug, zoo lange doch, uw vlerken;

Uw' vlam ontdoy zijn kleumde strammigheên;

Brujck op zijn vel, voor spooren, uwe pijlen:¹⁷⁾
En hem verleer dit sleepen vande wijlen.¹⁸⁾

+ Sukklende tijdt. Volgens hs. A.

1) sukklende, traag voortgaande; luyen, luieren.

2) nu te spoeyen staet, nu er spoed gemaakt moet worden.

6) ter ren omslingren, snel doen omgaan; tukken, hortend en stootend, langzaam voortgaan.

7) Cloris, Susanna van Baerle.

10) mits, vermits; de mijn, mijne zon.

11) mottigh, lastig, vervelend; marren, dralen.

12) aen ringen rek de starren, draai 's hemels as zoo snel om, dat de sterren als 't ware gloeiende kringen vormen door de snelheid der beweging.

17) brujck, gebruik.

18) wijlen, uren.