Gedichten. Deel 1

Sonnet.

Vonckende God, of geest van Godes naeste neven;⁺¹⁾

Die hart aen hart met vuyr gesuivert innelijft,²⁾

Waerin uw gouden grif gloejende wetten schrijft,³⁾

Daer niemands wil af schrickt, of tegens denckt te streven;
Ontternt mijn borst, en bidt de voester van mijn leven,⁵⁾

Die met een soete windt mijn tedre sinnen drijft,

Soo lang tot op mijn hart haer ooghe stilstaen blijft,

Aenschouwen wat daer in is van uw handt geschreven:⁸⁾

Daer salse lesen mijn eeuwighe slavernij,

En d' eindeloose macht van d' opperheerschappij

Die haer verheven deuchdt heeft op mijn siel bevochten,

Waer voor haer mijn gemoedt nedrighe jonst betóónt,

En haer gesegent hayr met groene cranssen cróónt,

Van eerlijck laurenlof en soete myrth gevlochten.¹⁴⁾
H. te Muiden.
9 Mar. 1610 dinxd.
Mithra Granida.

+ Vonckende God. Volgens hs. A.

1) Vonckende, die doet ontvonken, ontbranden? in de uitgaaf van 1636: vonkvolle; neven, bloedverwanten.

2) innelijft, vereenigt.

3) grif, schrijfstift.

5) ontternt, torn open.

8) aenschouwen, om te aanschouwen.

14) eerlijck, dat haar tot eer strekt.