Gedichten. Deel 1
(1899)–P.C. Hooft–
Auteursrecht onbekendLiedt.Op de wijze: Sei tanto gratiosa: etc.O staedich eeuwich claeghen!Ga naar voetnoot+
Als aen den Hemel boven 't Aerdtsche rijcke
Hangt in sijn gulden waeghen
De schoonste Son, mijn Leven, uws gelijcke;
5[regelnummer]
Sendt hij niet meer
Tot mijwaerts neer,
Gelijck hij plach te senden
Vreuchd en verblijden,
Maer druck, en last, en lijden,
10[regelnummer]
En ellenden.
En als gaet onderhalen
Sijn blonde cruin de Son, int nederclimmen,
En dat der starren straelenGa naar voetnoot13)
De duisterheit ontsuivert met haer schimmen,
| |
[pagina 89]
| |
15[regelnummer]
De naere nachtGa naar voetnoot15)
Verswaert mijn clacht,
En telt mij mijn droefheden,
Die 't harte quellen,
Maer wt sal sij ze tellenGa naar voetnoot19)
20[regelnummer]
T' geenen steden.Ga naar voetnoot20)
Comt dan ten langen lesten
De loome slaep mijn matte leên becruipen,
Die can haer soo niet vesten,
(Waer sal mijn geest des droefheits dwang ontsluipen?)
25[regelnummer]
Of jck ontwaeck
Met suchten vaeck;
Of droomen d' alderbangste
Schudden van binnen
Mijn sinneloose zinnen,
30[regelnummer]
Noch met anxte.
Ghij die u gaet vercloecken
Om mij te scheuren van mijn Liefstes zije,
Ick wil u niet vervloecken:
't Verslaegen hart heeft moed noch hovaerdije,
35[regelnummer]
Maer bid alleen,
Als ghij 't vertreên
En nae uw welbehaeghen
Gansch hebt verdwongen,
Dat doch mijn vrouw uw tongen
40[regelnummer]
Niet meer plaeghen.
U sij mijn hart bevolen
Teelvenus niet, maer Venus die doet enden;Ga naar voetnoot42)
Roost ghij 't op heete colen,
Is door dees offerhand 't Geluck te wendenGa naar voetnoot44)
45[regelnummer]
Dat het verlaetGa naar voetnoot45)
Den bittren haet
Die 't heeft op ons gelaeden,
En door mijn rouweGa naar voetnoot48)
Beweecht werd met mijn vrouweGa naar voetnoot49)
50[regelnummer]
Tot genaeden.
6/1609/28 Sondach.
DIA.
|
|