Gedichten. Deel 1

[p. 23]

[Hoewel t verstant]

[Wijse:] Engelsche fortun.

Hoewel t verstant⁺

Geensins de Minne vliet,

Gemenen brant³⁾

Becoort mijn sinnen niet,

Geen bosgodin

Oft Nimph ontstack mijn vlam,

Maer een Godin

Die wt den hemel quam.

U heusheit soet

Verciert u wesen, maer

U fraey gemoet

Blinckt in u oogen claer,

Gentile bo'on

Van een gentile geest,

Dick sijn de Go'on¹⁵⁾

Hier door becoort geweest.

Als Phebus licht¹⁷⁾

Sdaechs wren heeft vervult,

Schoon int gesicht

Schijnt sterr' en maen vergult

Maer wanneer hij

Steeckt smorgens op sijn hals

Verdwijnen sij

En blijckt haer schoonheit vals.

U schoonheit lach

Int hart mij menich weeck,

Wat vrouwlick sach

Staech ick bij u geleeck,

Hoe schoon sij scheen

Hoe hooch van Aert, nochtans

Flux sij verdween

Bij uwe schoonheidts glans.

+ Hoewel t verstant. Volgens hs. A.

3) gemenen brant, alledaagsche, gewone liefde.

15) dick, dikwijls.

17) Phebus licht, de zon.

[p. 24]

 

Al tgene dat

 

Men meest ter werelt acht,

35

Rijckdoom van schadt

 

En hoocheit van geslacht,

 

Is dunckt mij niet

 

Bij u manieren waert,³⁸⁾

 

Maer minne vliet

40

Als wanhoop mij beswaert.

 

 

 

Soud' wanhoop mij

 

Ontminnen doen mijn vrouw⁴²⁾

 

Dat d' heerschappij⁴³⁾

 

Des werelts niet en souw,

45

Neen seker neen

 

Al wasse noch soo groot,

 

Sij nochte geen

 

Ding anders als [de] doot.

 

 

 

Princes ick sal

50

U dienen ongesteurt

 

Mijn leven al

 

En als mijn harte scheurt,

 

Wensch' ick godin

 

Die 'r in geschreven staet,

55

Dat ick dan in

 

U dienst mijn leven laet.

 

 

 

J.W.B.

 

Diana.

38) u manieren waert, uwe hooge deugden.

42) ontminnen, ophouden te minnen.

43) dat, enz. dat zou zelfs de heerschappij der wereld niet kunnen bewerken.