De briefwisseling van P.C. Hooft. Deel 3

Derde deel

Regelnummers proza verbergen

[p. 217]

1004 A Madamoiselle, Madamoiselle Tiresia Constantia Pijnssen van der Aa.

1Madamoiselle, ma Cousine,

2Avant que recevoir vos lettres du 10^e Decembre, qui ne me furent 3 rendues que le 3^e du mois present, j'avois entendu les tristes 4 nouvelles du decez de Mons^r mon Cousin vostre Pere; dont je sens 5 une plaije profonde dans mon coeur, tant a cause d'un trepas si 6 soudain, que pour la perte d'une personne, en laquelle relujssoijent 7 une singuliere benignité, sincerité, prudence, et d'autres vertuz 8 plus rares en nostre siecle. Toutesfoix, si nous quittons les respects 9 mondains, et tournons l' oeuil vers la volonté divine, tousjours 10 fondée en raison tressolide, nous pourrons de ce mesme subject de 11 douleur tirer nostre consolation, en considerant, qu' aijant conti-12nuellement vescu comme prest à partir de ce monde, il n' á peUEstre 13 surpris par la mort, en aucun mauvais estat de sa conscience, et 14 cependant n' á esté travajllé des longues angoisses, qu' on rencontre 15 ordinairement en ce passage lá: outre qu' il faut croire, au regard 16 des vertuz susdites, que son Createur l' ait absolu, et mis au rang 17 des ames plusheureuses; et ne lairrá jamais d'avoir soing de vous 18 et de toute la posterité d'iceluij. Et en cette confiance je vous 19 supplie de souffrir Chrestiennement ceste affliction avecques moij, 20 qui, en vous baisant treshumblement les mains, demeureraij 21 eternellement,

22Madamoiselle ma Cousine,

23Vostre tresaffectionné cousin

24et treshumble serviteur

25P.C.Hóóft.

26Ma femme et enfans compatissent grandement a vostre douleur, et 27 se recommandent a vos bonnes graces, et a celles de Madamoiselle 28 nostre tante Hellemans, comme moij; qui vous prie aussi de me faire 29 scavoir ce que feu Mons^r vostre Pere peut avoir desboursé pour 30 nous a cause de nos proces.

d' Amstredam, ce 5^e Janvier, 1640.

[p. 218]

vertaling

Mejuffrouw, Waarde Nicht,

Reeds voordat ik uw letteren van 10 december, die mij pas de derde van deze maand ter hand gesteld werden, ontvangen had, had ik het droevige nieuws vernomen van het overlijden van mijnheer uw vader, mijn neef. Ik gevoel daardoor een diepe hartewond, zowel om zulk een plotseling heengaan, als om het verlies van iemand, in wie een uitzonderlijke zachtaardigheid, oprechtheid en wijsheid schitterden, en nog meer deugden waaraan onze eeuw armer is dan vroegere. Wanneer wij echter de wereldse overwegingen loslaten en het oog richten op de wil Gods, die altijd gegrondvest is op de krachtigste rede, zullen wij in deze zelfde oorzaak van smart onze troost kunnen vinden, als wij bedenken dat hij, die altijd geleefd had als was hij klaar om deze wereld te verlaten, door de dood niet verrast heeft kunnen worden in enige slechte gewetenstoestand, en onderwijl niet geteisterd is door de langdurige angsten die men bij deze overgang gewoonlijk ontmoet, terwijl men bovendien moet geloven, met het oog op genoemde deugden, dat zijn Schepper hem vergeven heeft en onder de zaligste zielen geplaatst, en nooit zal ophouden te zorgen voor UEn zijn gehele nageslacht. En in vertrouwen hierop bid ik u deze beproeving christelijk te ondergaan evenals ik, die, u nederig de handen kussend, eeuwig blijven zal,

Mejuffrouw, Waarde Nicht,

uw zeer toegenegen Neef

en nederige dienaar

P.C. Hóóft.

Mijn vrouw en kinderen delen levendig in uw verdriet en houden zich aanbevolen in uw gunst en in die van Mejuffrouw onze tante Hellemans, evenals ik, die u ook verzoek mij te laten weten wat wijlen uw Vader voor ons, terwille van onze processen, kan hebben uitgegeven.

Minuut. UBA II C 11.460. - Afschr. UBL. Pap. 13.