De briefwisseling van P.C. Hooft. Deel 2

Tweede deel

[p. 986]

Bijlage 636. [Italiaans gedicht van dr. J. Pauw te Allemaar, aan Tesselschade gericht na de doedvan haar man en kind op 28 mei 1634.]

Pensando aij savi figlia si gravi e tanti
geme in un mormorio flebile e fioco
si distempra in sospir, si stilla in piante
e giace in ghiaccio, e si disfoga in foco
e poi l'Altire Cor non maij tremante
ne trova al gran martier requie, ne loco
e si forte el'affanno, e si possente
Chi le Corde del Cor Spezzar si sente.

Questo e l'adviso

del sagace D. Pavoni

vertaling

Denkend aan de geleerden, dochter, zo diepzinnig en talrijk
klaagt in een droevig en zacht geruis
ontlaadt zich in zuchten, druppelt in tranen
en ligt in ijs, en uit zich in vuur
en daarna vindt het trotse hart dat nooit beeft
in het grote lijden geen rust, noch plaats
En zo sterk en machtig is de droefheid
Voor wie voelt dat de banden van het hart bij hem breken.

Dat is de raad van de wijze D^r Pauw.