De briefwisseling van P.C. Hooft. Deel 2

Tweede deel

Regelnummers proza verbergen

[p. 454]

594 Aen mê Joffrouwe, Mê Joffr^e Tesselscha Vissers, huisvrouwe van S^r Allart Crombalgh, inde Langestraet, tot Alkmaer.

Loont.

1 Mê Joffr^e

2 Mij is lief dat UE den swakken Huighens, met een tooghjen inkts² 3 gelaeft hebt. Wat hij meent met het topswaer van lauwer, en kan ik³ 4 niet anders vatten, dan 's prinssen triomfwaeghen. Maer wat zeght⁴ 5 ghij van die overdiefsche ooghen van Franche: die niet alleen meê-⁵ 6 slepen 't geen zij belonken, maer in de ziellooze dingen, een zucht 7 verwekken om haer nae te loopen, als zij schoon uit hun gezicht is. 8 Geestigh is deze inval. Heeft hem Crommetjen gezaejt, UE ont- 9 fangen en gebaert, ik zagh noit paer beter gepaert, om de werelt, 10 met geestighe kinderen te bevolken: en deze werelt niet alleen, 11 maer alle de geene, daer Alexander af dróómde. Want UE baert al¹¹ 12 ontfangende, ende behoeft geen' neghen maenden om te draeghen. 13 Aij lieve, zeindt ons altemets zoo een houkindt t'hujs. Zij zullen ons¹³ 14 beter kortswijl strekken, dan de apen en meerkatten van Tassoos¹⁴ 15 venster. Ende ik zie 't 'er toe komen, dat het uwe wel haest met 16 gelijken gedierte zal gestoffeert zijn. Zoo daer eenighe keerssen¹⁶ 17 t'Alkmaer zijn, zij moeten ontsteken aen de loogh uwer toortse, en¹⁷ 18 als kleene starren om de maene swerven. Zoo UE ons geene en 19 zeindt van haere vruchten, lichtlijk dat wij die, zelf komen haelen.¹⁹ 20 Doch 't is noch onzeker oft het ons, dezen zoomer, gelukken zal.²⁰ 21 Evenwel wij willen hoopen tegens alle reden van wanhoop aen, 22 ende zoo zoet een speelpop, niet, uit de armen van 't gedacht,²² 23 ontslaeken. Ondertussen zij UE eerbiedelijk gegroet, ende Gode 24 bevolen nevens alle de haeren,

25 Mê Joffr^e van

26 U E

27 Verplichten dienstw^sten

28 P C Hóóft.

27 Uit mijn Toorentjen,

28 14 Aug. 1633.

2 swakken: Huygens was al enige tijd ziek (van 13 juli tot 16 augustus met verlof); tooghjen: haaltje met de pen (WNT toog (I) 1106 3).

3 topswaer enz.: Huygens zond Tesselschade een gedichtje, om weer in contact met haar te komen na een tijd van zwijgen, met de vraag of Vondel nog niet dicht ter ere van de Prins, vgl. W. II, 254.

4 Maer enz.: Hier begint een lange en complimenteuze reactie op iets geestigs dat T. aan Hooft geschreven heeft, blijkbaar na ontvangst van de vergeten muilen waarbij de vergeten eigendommen van Francisca gevoegd waren. Men kan erin lezen dat Francisca die terugkreeg zonder erom gevraagd te hebben, terwijl T. dan wel om haar muilen zou hebben gevraagd. Dit onderstelt twee verloren brieven van T.

5 overdiefsch: zeer schelmsch (WNT in voce 165 1).

11 de werelden waar Alexander van droomde vgl. Q. Curtius Rufus, Hist. Al. M. VII, 7; IX, 6.

13 houkindt: pleegkind, wat hier op de geestigheid moet slaan, maar ook dit blijft vaag doordat wij Tesselschade's brief of brieven niet kennen.

14 apen...venster: niet helemaal juiste toespeling op een passage in Boccalini's Ragguagli di Parnaso LVIII, waar staat, dat Apollo, buitengewoon ingenomen met de grote kwaliteiten van Torquato Tasso, hem tot prins der dichters en grootvizier van de Italiaanse dichters verhief ‘en op hetzelfde uur met grote plechtigheid gaf hij hem de koninklijke insignia die men pleegt te geven aan de gelauwerde dichters: dat zij papegaaien aan de ramen en apen aan de deur mogen houden’.^* De meerkatten blijven onverklaard. Ook apen?

* Meded. van Dr. M.C.A. van der Heyden.

16 keerssen: esprits?

17 loogh: vlam (WNT loog (II) 2770).

19 vruchten: verzen?

20 uit 601 blijkt dat die reis toen doorgegaan is. Want 's winters reisde men niet onnodig en als Crombalgh sterft (28 mei 1634) heeft Hooft in lang niets van T. gehoord, dus de reis is niet uitgesteld tot het voorjaar van 1634.

22 zoo...ontslaeken: zo'n prettige gedachte om mee te spelen, niet laten varen.

[p. 455]

Over brief- en verzenwisseling, tussen Huygens, Tesselschade en Vondel. Doordat niet alles bewaard is, blijft er een en ander duister.

Origineel. KA CLXXIa^b 95.
Hs. Watervlek.

* Meded. van Dr. M.C.A. van der Heyden.