De briefwisseling van P.C. Hooft. Deel 2
(1977)–P.C. Hooft– Auteursrechtelijk beschermdTweede deel
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 334]
| |
529 A Monsieur, Monsr Joost Baak, inde Nes, naest de geringde kat, tot Amsterdam.(Baak: 23 Maij 1632) Loont.
1 Monsr mon frere,
2 Hierin heeft UE van bejds: maer d'ouwde deuntjens dunken mijGa naar eind2 3 noch de best'al. Sint maendagh hebbe geen schrijven vanGa naar eind3 4 Amsterdam, ujtgezeit heden een briefken van mon frere Bartolottj 5 zonder eenighe tijdinge, maer zich beroepende op eenen anderen, 6 die gister schijnt aende steigher aldaer gebleven te zijn, bij mangel 7 van veerschujt. Niettemin hier was heden een jongman, die wist te 8 zeggen dat de Koning van Sweden Reghensburgh had laeten 9 leggen, om Walstein te genaeken, die hem aen zeekere stroom wasGa naar eind9 10 verwachtende, ende dacht te stujten. Ingolstadt had ick te vooren 11 gehoort, dat in onderhandeling met de beleggers stondt: dan 12 verstae nu dat de maere zoo goedt niet en is; alhoewel men wil datGa naar eind12 13 Tilly daer begraeven zij. Maer men zeidt mij voor zeker toe, datGa naar eind13 14 Pappenhaim binnen Staeden in de knip is, ende vergeefs zichGa naar eind14 15 onderwonden heeft door zijne vijanden te slaen. Maghmen datGa naar eind15 16 gelooven, ende in dien hoek het Oostenrijksch geluk wat in-Ga naar eind16 17 toomen, 't zal de achtbaerheit der Sweetsche waepenen grootelijx 18 stijven, alhoewel 't gros der zaeken op het punt van 's koningsGa naar eind18 19 swaert drejt. Men wil mij ook vroedt maeken van goeder plaetseGa naar eind19 20 bericht te zijn, datmen in Brabandt gelooft had eenigh mis-Ga naar eind20 21 verstandt tussen den prinsse ende d'algemeene Staeten gerezen te 22 zijn, 't welk onze koomst te velde scheen te beletten: maer nu het 23 tegendeel speurende, zich dapper bedremmelt vint, mits zoo grootGa naar eind23 24 een hoop krijsvolx nae boven gezonden is: ende noch meer om deGa naar eind24 25 verzaemeling van rujters en knechten bij Calis in Vrankrijk. Even-Ga naar eind25 26 wel verstae tot Amsterdam lujden te zijn, die schrijven ujtGa naar eind26 27 Duinkerken hebben, datm' 'er daer kleene swaerigheit in zet. WieGa naar eind27 28 weet waer de einden vast zijn? Maer nocht Franchoizen, nochtGa naar eind28 29 Nederlanders en konden aen die grenzen eertijds nojt veel voor- 30 deels d'eene op d'andere winnen. Ende zijn aldaer veele oorloghen 31 geëindight met wederlevering der veroverde plaetsen van bejde 32 zijden, zonder d'andere vrucht als onderlinge schaede, ende ver- | |
[pagina 335]
| |
33 woesting der gewesten. Het schijnt dat daer veele vestingenGa naar eind33 34 gevonden worden, die swaer om verkrachten zijn, ende alGa naar eind34 35 verkracht wezende lastigh om te houden voor den geenen die zijn' 36 lantpaele overtreedt. Immers wij hebben bij onzen tijdt denGa naar eind36 37 eenen ende den anderen schuw gezien om 't oorlogh met een blankGa naar eind37 38 hart aen te gaen. Bij omweghen jae, ende onder naem van 39 vreemden, en laeten zij niet het elkanderen zuir te maeken: gelijk 40 bij den krijgh in 't Landt te Cleef, bij Genoa, ende in 't MontferratGa naar eind40 41 gevoert gebleken is. Oftmen nu, dat de Spanjaert zoo veel' handenGa naar eind41 42 op zijn hooft, ende plaetsen waer te neemen heeft, meent eenighGa naar eind42 43 open te zien om hem een gewisse neep te geven, is mij onbekent.Ga naar eind43 44 Altijds laete mij voorstaen, dat de Fransche raedt jeghenwoordelijkGa naar eind44 45 te gaeuw is om zich lichtlijk aen schijn van kleenen grondt te ver-Ga naar eind45 46 gaepen. 'T zij Gode bevolen, ende denzelven UE met de haere, 47 aende welke zich hartelijk is gebiedende 48 Monsr mon frere, 49 U E 50 Ganschdienstwillighe broeder 51 P C Hóóft. 50 In haeste, ujt mijn Torentjen, 51 23 Maj. 1632.
Over de oorlog in Duitsland en onze aarzelende samenwerking met Frankrijk. |
|