De briefwisseling van P.C. Hooft. Deel 1

Eerste deel

Regelnummers proza verbergen

[p. 427]

174 Aen mijn Joffr^e Mijn Joffrouwe Visschers tot Amsterdam.

1 Me Joffrⁿ,

2 Verschiet niet. Hier komt de geest vande verdroncken 3 Majeboom aen. Maer die soo lang inden Hel verkeert 4 heeft onder de Geesten van Lucianus wordt van geen 5 schimmenstem vervaert gemaekt. Indien hij niet klaer⁵ 6 genoegh spreeckt ick bid 'er voor dat hij de Paleij ontgaen⁶ 7 moghe, ten aensien dat der geesten gewoonte is binnens 8 monds te spreecken. En 't gedenckt mij der geweeten^8-118 9 te hebben die de duisterheidt voor de Duitsheidt 10 van wtspraeck vercooren, om te beeter geesten te 11 schijnen. Maer vraeght UE hoe ick dus bekent met¹¹ 12 de geesten koom dat ick haer praetjens weet nae te 13 vertellen. 'T is dat ick dat geselschap ten naesten 14 bij onder de ooghen gesien heb, door 't gevaer van mijn 15 vrouw, die nu beter is, God heb lof ende UEE 16 Me Joffr^en, in sijn heilighe hoede, nevens welcke 17 wensch ende eerbiedighe groetenis ick t'haerwaerts 18 bevele

19 Vanden Hujse te Mujden

20 xx Junj. 1621.

20 UEEⁿ

21 Gansverbonden

22 P C Hóóft.

Hooft had de zusters Anna en Tesselschade Visscher, die pas bij hem en Christina gelogeerd hadden, een meiboom gestuurd (‘een groene, afgehouwen boom of tak die op of omstreeks 1 mei uit het bosch gehaald en, met linten, kransen, wimpels enz. versierd, voor iemands huis geplant werd als eerbewijs’ WNT) maar die was op weg naar Amsterdam over boord en weggeraakt. Hij stuurt nu een nieuwe met een gedicht (De Majeboom enz. LSt. I 178) dat de geest van de verdronken meiboom in de mond gelegd wordt. Dit was een toespeling, zo-

5 hij: de geest.

6 Paleij: foltertuig.

8-11 dit schijnt een toespeling op recente gesprekken of charades.

8 der geweeten: er gekend.

11 hier begint een nieuwe allusie, nl. op ziekte van Christina.

[p. 428]

als uit de brief blijkt, op gezamenlijke lectuur van Lucianus, ongetwijfeld zijn Dialogi mortuorum, Dodengesprekken.

N.B. Het is mogelijk dat het woord ‘geest’ van r. 7 tot r. 12 twee betekenissen heeft: de schim van de verdronken meiboom en de ook aan de adressaten zo goed bekende rederijkers die soms onnederlandse woorden (r. 9) gebruikten en ‘die als de vernuften bij uitstek beschouwd’ werden (WNT geest 729)

Origineel. KA CLXXIa^b 14.
Hs. enkel vel. Lakzegel. Watervlek.
T. de linker benedenhoek ligt er los bij. AHH. heeft de daarop staande tekst, stellig veiligheidshalve, overgeschreven op de brief: ‘bevele’ en ‘Vanden Hujse te Mujden xx Junij. 1621.’ Hooft veranderde in regel 16 ‘Joffr^e’ in ‘Joffr^en’ en in r. 21 ‘UEE’ in ‘UEEⁿ’