Emblemata amatoria
(1611)–P.C. Hooft, R.J. de Nerée, C.G. Plemp– AuteursrechtvrijAfbeeldinghen van minne. Emblemes d'Amovr
[pagina 133]
| |
Op de wyse: O nuict. jalouse nuict.MIjn licht, doe d'eerste dach uw 's levens aemtocht leerde,
's Becoorden hemels ooch soo teder op u viel,
Dat hy het, zedert, noyt, van d'eedel gheest en keerde,
En't lieve lichaem in besorchden arrem hiel.
All was het in zijn schick. de Goden t'samen schooten.
De gouden Venus bloosde. en't onghemeten rondt
Verstandelheyt, noch gheest, noch kracht, noch sin besloten,
Dan t'uwaerts wel gheneycht, in zynen schoot en vondt.
All spraeckens', uyt een mondt, haer seghen even minlijck.
Dies dauwden nederwaerts de gaven onghetelt:
En spitsten u ghemoedt met deuchden onverwinlijck,
Vw harssen met verstandt, uw ooghen met ghewelt.
Apollo die zijn jonst van niemandt overtreffen
Tot uwaerts wilde sien, met Laur' in't hayr vertuyt,
Bestondt dusdanich dicht met eenen op te heffen,
En huwde met den sanck de weerklanck van zijn luyt:
Ghelijck ick yders vriendt verheughe, met mijn stralen,
| |
[pagina 134]
| |
Al wat ghevoelen en wat gheen ghevoelen heeft:
Wast dochter op, om soo met deucht, ghelaet, en talen,
En val, en spel, en sangh, t'ontroeren al wat leeft.
Wt had hy. En, ghelijck verknocht met stercke banden
Is waerheyt aen zijn woort, beleeft het onse tijt.
Dies, met haer eyghen handt, u Venus steld' in handen
Haer scepter, daer mijn siel haer nygend onder vlijt.
V Sinlijckheden zijn my heylich waerde Wetten,
O moghende Godin, die'ck onderdaenheyt bie.
Ick kan noch dar, noch wil, daer teghen my versetten:
Maer open my uw hart dat ickse beter sie.
|
|