Emblemata amatoria

Afbeeldinghen van minne. Emblemes d'Amovr

Liedt.

Wyse: O nuict jalouse nuict, &c.

ICk loof' de suchten die mijn banghe borst verstoppen,
Maer las die vallen al den Noorden windt tot buyt.
Mijn tranen vlieten neer onder de reghen droppen,
Die vloeyen over straet, wie salse'r lesen uyt?

[p. 80]

 

Ach ysers alsoo hart als 'thart van mijn Godinne?

 

In wreetheyts teecken, die gheverruwt zijn met bloet:

 

Ghy weeckt soo luttel van den heeten brandt der Minne,

 

Ghelijck haer stalen hart van mijn nabye gloet.

 

 

 

Ach ysers, om my't hooft soo wreedelijck te bieden,

 

Wat oorsaeck hebdy doch? ist trouheyt voor u Vrouw?

 

Helas dat's misverstant: want het can wel gheschieden,

 

Dat ghy my jonste toont en blijft haer even trouw.

 

 

 

O wellecome slaep by de vermoeyde dieren,

 

Is dit rechtvaerdicheyt sachtsinnich soete Godt?

 

Mijn hart is aen de zoo, ghestoockt met duysendt vieren,

 

En zyne stoockster slaept, och hoe verscheyen lot!

 

 

 

Als ghy haer ooghen luyckt blijft voor my niet t'aenschouwen.

 

Waerom dan luyckt ghy niet mijn ooghen te ghelijck?

 

En wil zy, eeuwlijck, mijn haer ghesicht onthouwen;

 

My haer niet lievers dan uw eeuwich duyster rijck.

 

 

 

Het schrickelijckst in't ghepeys van d'aldercloeckste Mannen,

 

D'ontsichelijcke doodt die sal my vallen licht:

 

Indien dat ghy uw Slaef, aerdsche Godin, wilt bannen,

 

Van u vermoghen ooch en heylich aenghesicht.

 

 

[p. 81]

 

Vermoghen is uw ooch; en uw beleeftheyts zeghen

 

Verheert de Werelt, doch boven al mijn hart.

 

In 's Hemels onghenaed, in felle windt, en reghen,

 

Blinckt uw beleeftheyts glans, en dubbelt my mijn smart.

 

 

 

Mijn smert, om dat ick sie dat ghy, uyt mededooghen,

 

En louter overschoone goetheyt uws natuyrs,

 

De schoon ghevanckenis my weyghert uwer ooghen,

 

Verbreeckt uw heusschen aert, en wert van heusheyt stuyrs.

 

 

 

Van heusheyt wert ghy stuyrs. dit hartseer doet my quynen;

 

Dat ick dees heusheyt hoogh gheensins vergelden can.

 

Ick sie door nevels dick uw heusheyts Sonne schynen,

 

Joffrouw verberghtse niet daer is gheen berghen an.