Het beroemde prentenboek naar Struwelpeter

[p. 14]

V. De geschiedenis van de zwarte jongens.

Er wandelde de straat eens door
Een man, als pek zoo zwart - een moor.
De zon scheen op zijn' krullenkop,
Hij zet de parasol dus op.
Dat zag de kleine Ferdinand,
Hard loopend, 't vlagje in de hand,
Ook Casper liep hem ijlings na,
(Hij kreeg een krakeling van ma)
Ook Wim was graag van de partij
En kwam er met zijn hoepel bij!
Die drie nu jouwden 't moortje uit
En lachten om zijn zwarte huid,

En kraaiden: ‘Schoorsteenveger’ luid.