Een aardig prentenboek

[p. 16]

De ijsselijke Geschiedenis van den Klimmer.

't Kleine Pietjen, 't kleine Pietjen,
O, dat was zoo'n deugenietjen,
Stout zijn, was zijn daag'lijks leven;
Vaak deed hij zijn' moeder beven,
Als hij klom op bank en stoelen; -
‘Die niet leeren wil moet voelen!’
Sprak zijn moeder ied're keer,
Maar toch deed de knaap het weêr.

[p. 17]

 

 

Eens was 't venster opgeschoven,

 

Daar kwam stoute Piet weêr boven,

 

Klom voor 't raam al heen en weêr;

 

En - o wee! - daar viel hij neêr,

 

En daar brak hij, op de steenen,

 

Bei zijn' armen en zijn' beenen.

 

Vrees'lijk was 't gegil op straat!

 

‘Kind'ren, 't was het loon van 't kwaad!’