Oude Vlaemsche liederen

[p. 29]

Rutersliedeken.

Hoe sullen wi ons gheneren,
wi rutersche enapen stout?
wi hebben niet veel te verteren:
den winter isser so cout.
een pinteken bier te drinken,
en soudet wesen ooc wijn -
en wie mi woude schinken,
si souder mijn minneken sijn.

Wi varen onse straten
aen voeten en handen bloot,
tgheluc heest ons verlaten,
den hongher en dorst is groot,
och dattic een voghelken ware!
dan haddic ghenen ghebrec,
dan vondic op's boermans are
noch iet voor minen bec.

Ghi ghilden, wat sullen wi truren?
het duret al sinen tijt:
het sal wel noch eens gheburen,
dat ooc ons hert hem verblijt.
schier (haest) sal ons de trommel wecken,
dan isser het truren ghedaen:
wi moeten ten oorloch trecken
en onse somer gaet aen.

[p. 30]

 

En die dit liedeken dichte,

 

dat was een ruter fijn,

 

sijn herte was hem lichte,

 

toch lichter sijn borsekijn.

 

hi heest het eerst werf ghesonghen

 

te Denremont al in den wijn.

 

hi wou dat den niderstonghen

 

al wijn mochte worden venijn!