Oude Vlaemsche liederen(1852)–A.H. Hoffmann von Fallersleben– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Het sal noch worden goet. Ghi sijt mi ver, ic ben u nae: waer ic ooc ben en gae en stae, den cortsten dach, den lancsten nacht hebbic aen u, mijn lief, gedacht. Ic slaep, en als ic wacker ben, dan vliecht mijn herte tot u hen (heen) en wil u brenghen ene groet, mijn liefken schoon, mijn liefken goet. En als ic drome comt mi voor, als of ic sta voor uwer door, (deur) dan roepic door uw vensterkijn: God houdu, soete minne mijn! Och, dat ic u nu derven moet! vaer wel, het sal noch worden goet: God is ghetrouw, hi gheeft den tijt, die noch ons beider hert verblijt. Vorige Volgende