Oude Vlaemsche liederen

Een ander sit bi haer.

Ic weet een lustich bogaerkijn
so ver, so ver van hier.
int midden van dat bogaerkijn
daer staet een eglentier (hageroos).

Daer sinct die fiere nachtegael
den helen meientijt.
si (hy) heeft mijn jonc hert dusentmael
verhoghet (verheugd) en verblijt.

Want ic en ooc mijn minnekijn,
wi beiden saten daer.
wie soude dan niet vrolic sijn?
ic sat, ic sat bi haer.

[p. 14]

 

De nachtegael sinct (zingt) noch so fier,

 

maer nemmermeer voor mi.

 

draecht rosen ooc den eglentier.

 

een ander plucket si.

 

 

 

Nu moet ic driven rouw en pijn,

 

mijn hert is mi so swaer:

 

een ander mach wel vrolic sijn,

 

een ander sit bi haer.