Oude Vlaemsche liederen

Een avontdans.

Te meien, te meien de voghelkens singhen,
dat alle de bloemekens reien en springhen.
hoe soet is den mei! so wisperen (fluisteren) si al;
gaet, windeken, segghet het voort met gheschal!

[p. 7]

 

Het windeken soeset (suist) het over de heiden:

 

nu coomt, ghi ghespelen, en wilt u vermeiden!

 

het windeken gaet er voor minnekens door (deur)

 

doe open, doe open! den mei isser voor.

 

 

 

Mijn liefken en woude so langhe niet beiden,

 

si isser gheganghen met mi aen groen heiden.

 

mijn minneken draecht enen rosencrans,

 

si gaet met mi springhen den avontdans.