Horae Belgicae

[p. 227]

CLII.
¶ Een oudt liedeken.

TE Gherbeken binnen
daer staet een steenen huys
daer rijdt alle dage
Een edel lantsvrouwe wt
Si rijdt wt alle daghe
Selue heeft si een so goeden getrouwen man
die clerc die serijuer stont in haeren sinne.
Die heere tot zijnder vrouwen sprack
Wel edel ioncfrouwe mijn
Seer wonderlijcke dinghen
Mi ter ooren ghecomen zijn
Mi is ter ooren ghecomen.
Hoe dat ghi metten serijuer gaet spaceren inden wijn
Ende te samen boeleren gaet inder stouen
Och heere seyde si heere
Wel edel heere mijn.
Van alle sulcke dinghen
Wil ick onschuldich zijn
Jc en quam noeyt inder stouen
Tis so menighe vrou soo menich eerbaer wijf
Si worden also dick beloghen
Tsmorghens vroech alst was schoon dach
die heere reedt van huys
Mer des auonts also spade
So quam hi wederom na huys
Hi streeck op zijnder salen.
Daer vant hi sinen scrijuer bi zijnder ioncfrouwen staen.
Seer vriendelic dat si op malcanderen sagen
Die vrouwe tot haren heere sprack
Wel edel heere mijn
Van alsulcke saken
Moet ic nv schuldich zijn
Laet uwen moet doch sincken

[p. 228]

 

Daer twee soete liefkens tsamen vergadert zijn

 

Den rijnschen coelen wijn woudy hem gaerne schincken

6.

Den rijnschen coelen wijn.

 

Die ick v schincken sal

 

Daer sult ghi wel op dincken

 

Alle v leuen lanc

 

Ghi sult daerom wel dincken

 

Jc sal v beyde te gader doen steken in eenen sac.

 

Al inder masen sal ic v doen verdrincken.

7.

Hi namse daer beyde te gader

 

Hi stackse in eenen sack

 

Hi worpse al in der masen

 

Die mase die was nat.

 

Hi worpse al inder masen

 

Daer stont so menich heere so menich edel man

 

die dat met beweenenden ooghen saghen an.