Horae Belgicae(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende CXL. ¶ Een oudt liedeken. 1.[regelnummer] RJick god verleent auontuere ons Sprack daer een frisch ionghelinck. Dat ic mach comen binnen der muere. Daer woont die alder liefste mijn Rijck god gheeft raet Die wachter en is mijn vriendeken niet Dat dunct mi quaet 2.[regelnummer] Die ioncfrou niet so vaste en sliep Si hadde verhoort den ionghelinck Seer haestelijck si ter veynster liep Si bant een coordeken aenden rinc. Daer na niet lanck Doen si dat coordeken dale liet Den rinck die clanck 3.[regelnummer] Die wachter niet so vast en sliep hi hadde verhoort des rincxs gheluyt Seer haestelijck hi ter tinnen liep hi stack zijn hooft ter veynster wt. hi sprac wie is daer. Die iongelinc neder ter aerden viel Van grooter vaer [pagina 209] [p. 209] 4.[regelnummer] Die ioncfrou sprack met sinnen verstoort Wat isser wachter dat v deert Het zijn mijn veynsteren die ghi hoort die herren zijn drooghe ende onghesmeert Maect mi niet gram Jc sie al na den lichten dach Al oft hi yet quam 5.[regelnummer] Hi sprack ioncfrou en belghet v niet Jck doe als een waehterkijn Den lichten dach daer ghi na siet Dat is die alderliefste dijn Stille heymelijck swijcht Want quaem int claer, wi waren voorwaer Ons leuens quijt 6.[regelnummer] Die ionghelinc sprac, och wachter goet Wilt ons niet melden door v doecht daer mocht of comen groot onmoet Wat schadet dat wi twee zijn verhuecht Hi sprac ic sal Nv gaet al daert die liefste begheert Maect gheen gheschal 7.[regelnummer] Al inden rinck sette hi sinen voet Ghelijck hi dicwils hadde ghedaen Si haelde hem op al metter spoet Seer vriendelijck was hi daer ontfaen Jn corter stont Si custe hem meer dan duysent weruen Aen sinen mont 8.[regelnummer] Och willecome seyt si soete lief Mi en quam mijn dagen noeyt lieuer gast Nv laet ons met genoechte zijn Wi willen gaen drincken den coelen wijn Wi worden gewacht. Die wachter sal sinen horen blasen. Als coemt den dach 9.[regelnummer] Een corte wijle was daer niet lanck Die wachter sanck zijn dagheliet [pagina 210] [p. 210] Jn sinen armen dat hijse nam Het scheyden was hem een groot verdriet Och leyder dach Ghi doet mi vander liefster scheyden Die ic oeyt sach Vorige Volgende