Print Horae Belgicae(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben Vorige Volgende CXXXI. ¶ Een oudt liedeken 1. O Lacen hoe macht wezen dat ic so truerich ben Jc had een wtgelesen Si staet so vast in mijnen sin. Jc drage dat lijden verborghen Jnt ionghe herte mijn Van tsauonts totten morgen. Het en mach niet anders zyn 2. Jc heb die alderliefste dats eenen brief ghesant Hi hielt van trouwer liefden Hi is mi wel becant Den brief heeft si ghereten. Jck scriuer haer nemmermeer Adieu myn alderliefste Jc en sie v nemmermeer 3. Den brief heeft si gereten die stricken heeft si ontdaen Si heeft myn herte beuanghen Jc en can haer niet ontgaen. Jc sal haer duecht bewijsen Waer dat ic can oft mach Jc gonne die alderliefste Veel duysent goeder nacht. 4. Gheselle laet v gedencken Valt v een vrouwe so hert [p. 198] menich hase wert gewencket Die noyt geuangen en wert. En condise niet achterlopen So volcht haestelijc na Door haghen ende door straten. die liefde die is onderdaen. 5. Gheselle wel lieue geselle leeft voort op goeden troost. Hi leyt dicwils geuanghen die namaels wort verlost. Jc wil mi gaen verhueghen Vaert wech mijnder herten pyn Het is in haer vermoghen. Het mach noch anders zijn 6. Adieu mach ic wel scriuen Adieu is mijn deuijs. Jc hope noch troost te crigen Mijn lief gheue ic den prijs Jc sal haer soetelic volghen Si en mach mi niet ontgaen Adieu mijn alderliefste lief. Ghi hout myn herte geuaen Vorige Volgende