Horae Belgicae

XLIX.
¶ Een nyeu liedeken.

GHepeys, ghepeys vol van enuijen.
dwelc oorspronc is dat menich truert
Hoe queldi mi nv met fantasijen
Mi dunct dat mi mijn herte schuert
God gheue haer vruecht wient ghebuert.
Al doetse mi dese quale
Haer wesen fier heeft mi becuert.
Midts tcoluer van corale

Rast v ghi nachtegale

Vliecht wt dat wilde wout
Gaet segt haer dit altemael
Ende groetse mi menich fout.
Jck peynse om Venus discipline
die mi so late sandt dese sucht
Hoe stadigher liefde, hoe meerder pijne
Hoe vuylder wonde, hoe erger ducht
Een tijtlick fruyt neemt saen de vlucht
Ghepluct ten groenen dale.
Men prijst best een volwassen vrucht
Ghelijc een cuyssche smale. Rast v.
Beloften veel is si mi schuldich
Mer onder al een excellent
daer na verlanghet mi menichfuldich

[p. 72]

 

Wat is, tis haer bekent

 

Wat ick bedrijue in mijn conuent

 

dit altoos ic verhale

 

Vonde ic mi leech als si is absent

 

Van haer ic niet en fale

4.

Ghepeyns hoe soudy niet gehingen.

 

Jc moet eylaes tis groote noot

 

dat doen thien duysent vreemde dinghen.

 

Ons beyden ghebuert, si weet al bloot

 

Wi drincken vruecht en droefheyt groot

 

Beyde wt fortuynen schale

 

door tswaer ghepeyns van dit exploot

 

Therte sterft al waert van stale. Rast v.

5.

Mochtmen met cruyde oft medecijne

 

Ghenesen mijnder liefden brant

 

Jc waer ghenesen vander pijne

 

Mer neent hulpt sulck onderstant

 

Dus gatet eylaes aen minen cant

 

Door tlast der minnien strale

 

Jc vloecke den afgod die mi bant

 

Met Venus bitter dwale Rast.

6.

Princesse ic swijghe veel om beter

 

Als ic peynse om ons oude spel.

 

Jc en vant ter werelt noeyt secreter

 

Dies vreese ic twint dese nijders fel

 

Vrou Venus dect haer kinderkens wel

 

Draghen zijs huesche tale,

 

Tsal al wel zijn door mijn beuel

 

Schoon lief dat is tprincipale Rast v.