Horae Belgicae

XLIV.
¶ Een nieu liedeken.

EEn aerdich vrouken heuet mi bedroghen
Daer ick was op verghect
Haer smeekende woorden zijn al ghelogen
Dat vinde ick nv perfect
Si is mi te doortrect
Te dubbel ooc van gronde
Dus keer ick mi van haer
Si payter so vele met haren valschen monde.
Jc en achtse niet een haer
Ghesellekens wilt v sinnekens keeren
Van sulc een schoon samblant.
Want si souden v plucken ende minnen leren.
Ja hebdijt wel in die hant
daer af heb ic tverstant
Gaet vlaender gheheel int ronde
Gheen wijf so wanckelbaer
Si paeyter so vele met haren valschen. .
Nv laet ic een ander zijn goet verquisten
Van sinnen ionck ende mal
Want met hare subtijle listen
Si v wel plucken sal.
Ende vallen eenen val
dat is daghelicx beuonden
Met v hier ende daer
Si paeiter so vele met haren valschen monde

[p. 63]

4.

Wat heb ic met v altijts versleten

 

Jc en spaerde gelt noch goet

 

Nv ben vanden back ghebeten

 

Jc en weet niet wiet mi doet

 

des ic mi bedwingen moet

 

Het aen horen van haer faconde

 

dat segghe ic v voorwaer

 

Si paeiter so vele met haren valschen monde.

5.

Joncfrou ghi laet nv voor v knielen

 

Ghi zijt daer voor bekent.

 

Jn een osbaer met drie wielen

 

Suldy nemen v endt

 

Jck triumphere gent

 

Als ghi tot allen stonden

 

Sult sitten int liden swaer

 

Si paeiter so vele met haren valschen monde.

6.

Adieu ghi waert eens mijn princesse

 

Met uwen soeten rel

 

Adieu ghi paeyter viue oft sesse

 

Toeft Hanneken ende Wuyten wel

 

Adieu mijn dubbel vel

 

doen ic met haer triumpheerde

 

En vraechde ic niewers na