Horae Belgicae

[p. 49]

XXXIV.
Een oudt liedeken

Ende den eersten reghel singhet altoos tweewerf.

DAt ruyterken inder schueren lach
die schuer was cout, den ruyter was nat
Och lieue heer waert decket mi,
die schuer is cout seer vrieset mi
Die waert sprac zijnder dienstmaecht toe
Gaet decket den ruyter met hauer stroe
Dat meysken en dorstet laten niet
Si dede dat haer haer meester hiet.
Si nam den ruyter in haren arm
Al was hi cout, si maecte hem warm
Doen die ruyter zijn willeken had gedaen
Sprac hi scoon meisken ghi moecht wel gaen.
Waer soude ic rijden waer soude ic gaen
Jc ben met uwen kinde beuaen
Sidy met mijnen kinde beuaen
So sult ghi rijden ende ick sal gaen
Hi settese voor hem op zijn paert
Hi voerdese tzijnder moeder waert
Och lieue moeder hier is mijn wijf
Jck hebse lieuer dan alle v lijf
Die moeder sette haer eenen stoel
die dochter worp daer een cussen toe
Die moeder leyde een ey int vier
die dochter twee dat waren drie