Horae Belgicae

[p. 16]

XI.
¶ Een amorues liedeken.

AL om die liefste boele mijn
wil ic vrolic zijn
ic en mach altijt bi haer niet zijn.
Die nijders zijn so fel
Jc wil mi gaen vermeyden
Gelijc die vogel doet
Als bi den wilden valc siet vlieghen.
so verandert hem zijn bloet
Jn alle die werelt hoe lancx hoe meer
Jn myn hert is si een paradijs
hoe gaern ic bi myn lief waer
Wel schoon gebloeyt rijs
O schoone balsem gaerde.
Jc wensche v menige groet
de muts is mi swaer om dragen
Want si mi versuchten doet.
Veel goeden daghen veel goede nachten
Wensch ic der alderliefste myn
Jc beuele haer alle gods enghelen crachten
Ende god wil haer behoeder zyn
dat ic mi dus moet versaghen.
Minen edelen huebschen moet
de muts is mi swaer te dragen
Want icse nv sleepen moet
Den tijt die ick bi myn lief mach zijn
En valt mi niet so lanck
Hoe gaerne ic bi mijn lieueken ware
si hout mijn herte in baer bedwanck
God troost den ongemoeden
Ende spaer mijn lief ghesont.
Mi is te bat dat icse noeme
Want si hout mijn herteken. doorwont.