Horae Belgicae(1968)–A.H. Hoffmann von Fallersleben– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende III. ¶ Een nyeu liedeken 1.[regelnummer] ALle mijn gepeys doet mi so wee Wien so sal ick claghen mijn verdriet die liefste en acht op mi niet meer Eylacen wat is mi geschiet Jc mach wel segghen tis al om niet dat ick aldus labuere Dies wil ic singhen een vrolick liet Verlanghen ghi doet mi trueren 2.[regelnummer] Moetic nv deruen die liefste mijn So moet ic trueren tot inder doot Haer eerbaer wesen haer claer aenschijn, dat brengt mi nv in lijden groot Helpt mi schoon lief wt deser noot En wilt mi daer niet in laten Wat ic vermach schoon roose root dat coemt v al te baten [pagina 5] [p. 5] 3.[regelnummer] Die goede ghestadige minne draecht Ende daer hi dan wort bedroghen Voor Gode moet dat zijn gheclaecht Met twee beweenden ooghen Men mach wel segghen tis grote pijn diet minnen niet en can ghelaten Nochtans coemt hem al inden armen zijn Sijn lief tot zijnder baten 4.[regelnummer] Graef si mi nv een troostelijck woort So waer mijn trueren al ghedaen Mer lacen neen si, noch gheen confoort En can ic van die alderliefste ontfaen Dat sal mi costen menighen traen Mach ic gheenen troost van haer verweruen. Schoon lief wilt mi in staden staen. Van rou so moet ic anders steruen 5.[regelnummer] Dat goede ghestadige minnaers zijn Wacht v van quade tongen Si zijn veel arger dan fenijn. Dan quade slangen iongen Want daer dese nijders zijn versaemt Si en connens niet ghedogen Al en doetmen anders nyet dant wel betaemt Si aensient met valschen oghen 6.[regelnummer] Dese nijders zijn argher dan fenijn Dese quade valsche clappaerts tonghen Als si vruecht aensien dat doet hem pijn Si hebbent haest ghesonghen Jc mach wel segghen droeuen schijn, Ende claghen bouen maten Daer om so truert dat herte mijn der nijders valsche daden 7.[regelnummer] Dit is ghedaen om drucx verslaen Met cleynder conste so ist begonnen Ja dit vermaen wilt wel verstaen dit wil ick die minnaers ionnen [pagina 6] [p. 6] Planteyt van ghelt in zijn gewelt Sijn lief tot zijnder eruen Vry onghequelt mijn vruechde smelt die liefste moet ick deruen Vorige Volgende