Horae Belgicae

[p. 199]

¶ Nr. 101.

Haddic den slotel van den dach,
ic worpse........

Jesus minne heeft mi ghewont
recht midden in mijns herten gront,
hi gheeft mi vroochde in alre stont,
soete smake boven alle sinnen.

Nu secht mi, kinder al ghemein,
hebdi heer Jesus iet ghesien?
ic biddu, helpten mi verspien,
of icken iet can ghevinden.

Ic sel uutsenden mijn bejacht
beide bi daghe ende ooc bi nacht
ende daer toe allen minen cracht,
of icken iet can ghevinden.

Schoon joncfrouwe, wats u gheschiet,
uwen lief en kennen wi niet,
wi en weten niet wat u is gheschiet,
wi en connens ons niet versinnen.

In mi is ene soeticheit,
die boven alle smake gheit,
die mi uut creaturen leit
ende doet mi wonen binnen.

Jesus, god der minnen fijn,
die godliken radien in dijn aenschijn,
die hebben doorvloten dat herte mijn,
des quelle ic in dijnre minnen.

A. 51. - Hs. 6, 4. in der minnen dijn.