Horae Belgicae

[p. 179]

¶ Nr. 89.

Dit is die wise:
Ic weet een vrouken wel bereit.

Ic weet heer Jesus wel bereit,
hi heeft mijn herte omvaen
mit sijnre soeter minlicheit,
ic en can hem niet ontgaen,
ic moet sine goetheit draghen,
sijn wesen dat is so wel ghedaen,
hi staet in minen behaghen.

Schoonre here en sach ic nie,
des wil ic mi vermeten.
tis recht dat ic hem vrienschap doe,
hi doet mijn druc vergheten.
hoe reine is alle sine minne!
mi is te bet, dat ic hem sie:
dat doet sine soete minne.

Desen heer en wil ic niet begheven,
hi staet so vast in mi
boven alle die daer leven,
tis recht, daer is reden bi:
sine minne is so breit,
als ic in sinen sinnen stae,
so verghete ic alle mijn leit.

Sijn wesen is claer, sijn glorie is schoon,
dat licht als een cristael.
mocht ic hem spreken sonder waen,
dat waer mijn wenschen wael.
och lacy, neen ic niet,
dat doet mijn vleisch ende alle mijn sonden,
si houden mi int verdriet.

[p. 180]

5.

Desen heer en is niemant te hoghe gheboren,

 

des wil ic mi verbliden:

 

ic heb hem in mijn herte vercoren,

 

dat doet sine soete minne.

 

och lacy, ic lide pijn,

 

dus moet ic vast in hopen leven,

 

ic bin in druc allein.

 

 

6.

Jesus here, siet aen mijn druc

 

door alle mijn begheren!

 

al is dit liden in mi ghedicht,

 

ic bid, heer Jesus, sere,

 

ghi sijts mi wel weert,

 

och u te dienen alle mijn leven,

 

waer ghijs heer op mi begheert.

B. 17.