Horae Belgicae

[p. 112]

¶ Nr. 47.

Dit is die wise:
Ic boude op enen dorren ast,
daer was ic nae verdorven

Mit vrouden wil ic heven aen
ende ic wil vrolic singhen.
die werelt die ic ghedienet haen
mit herten ende ooc mit sinnen,

Die werelt wil ic varen laen
ende ic wil Jesum kiesen.
ghinc hi niet blidelic voor mi staen,
ic soude den strijt verliesen.

Ic sach Jesus aen den cruce staen
mit sinen heilighen wonden:
die heeft hi al voor mi ontfaen,
om af te doen die sonden.

Ic sach Jesus aen den cruce staen
mit godeliker minnen.
hoe gheerne woude ic hem helpen draghen
sijn sware cruus van binnen.

Doet quam aen den hoghen middach,
dat god ende mensche woude scheiden,
niemant so droevighen moeder en sach
van groten hertenleide.

Maria die dreef so groten rouwe,
die moeder ende maghet reine,
si bleef haer lieve kint ghetrouwe,
si hielt ghelove alleine.

Doet quam aen der vesper tijt,
dat alle man was te heime,
doe was si alle hare vriende quijt,
si stont onder den cruce alleine.

[p. 113]

8.

Joseph tot Nicodemus ghinc

 

mit also groter ootmoede;

 

si namen dat edele lichaem af,

 

si brachten hem sijnre moeder.

 

 

9.

Si custe hem voor sinen mont

 

mit jamerliken carmen.

 

doe wert dat edele lichaem ghesont

 

in sijnre moeder armen.

 

 

10.

Doet quam aen complete tijt,

 

Maria moest van hem scheiden;

 

doe hebben si hem int graf gheleit

 

mit groten hertenleide.

 

 

11.

Doet quam aen den derden dach,

 

dat Jesus was verresen,

 

doe Maria hem mit oghen aensach,

 

doe was si al ghenesen.

 

 

12.

Die ons dit lietken heeft ghedicht,

 

dat was een maghet reine.

 

si wil die werelt varen laen

 

ende dienen god alleine.

B. 23. - Hs. 10, 3. gelecht.