Horae Belgicae

[p. 28]

XX. Minnenclachte.^*

Eilaes, hoe wee het doet,
dat ic u laten moet!
ghi waert ter werelt mi die liefste.^{1, 3.}
ic vindu niewers weer,^{1, 4.}
ic sie u nemmermeer.
al lust is henen,^{1, 6.}
en ic moet wenen.

Op aerden vindic nu^{2, 1.}
gheen vroude sonder u,^{2, 2.}
en sal ooc ghene weder vinden.
een leven so alst mijn,^{2, 4.}
hoe macht een leven sijn!
u, al mijn leven,
moet ic begheven.^{2, 7.}

Waer si gheloont mach sijn,
is minne ghene pijn;
een hert in minnenlust mach singhen:
maer ic en singhe niet,
een suchten is mijn liet,^{3, 5.}
al lust is henen,
en ic moet wenen.

* Minnenclachte, Liebesklage.

1, 3. ter werelt, auf der Welt.

1, 4. vindu f. vinde u. - niewers, nirgend.

1, 6. henen, hinweg, dahin.

2, 1. vindic f. vinde ic.

2, 2. sonder u, ohne dich.

2, 4. alst f. als het.

2, 7. begheven, aufgeben, verlassen.

3, 5. suchten, Seufzen.