Horae Belgicae

[p. 121]

VII. De Truwanten.

(De vrouwe.)

.................
comt voort! den hals moeti breken,
dat dus langhe vasten mijn beesten.
hebdi nu gheweest in feesten?
comt voort! ons vrouwe moet u bedroeven!

De maerte.

Swijcht, vrouwe! laet u ghenoeghen
met dat ic desen bundel draghe.
in ghinc noit in ghenen daghe
om voederinghe aldus verre.
tonrecht sidi op mi erre,
want nie sint en rustic mine voete.

De vrouwe.

Ay hoere, dat men u berren moete!
wat quader trijpsac sidi!

De maerte.

Vrouwe, waer omme smetti mi
sonder verdiente? dats mi leet.
ramp moeti hebben in uw sweet!
in wil niet versproken sijn.
maer gheest mi mijn gheldekijn
dat mi es worden suur ende swaer.

[p. 122]

 

De vrouwe.

 

Keren, hets een quaet jaer.

20

al soude die duvel alles wouden,

 

niet langher en willic u houden:

 

gaet wech, die duvel moet u gheleiden!

 

De maerte.

 

Vrouwe, nu willic van u scheiden,

 

nu hulpt god diet al verleent. -

25

Ende hoe saen ben ic verbeent

 

dat ic ute minen dienste dus scheide!

 

dat mi broeder Everaert seide

 

dunct mi dat ic nu bevinde.

 

wanneer ic sinen tsau bekinde,

30

moetic met siere minnen dolen.

 

ic moet noch gaen te siere scolen

 

ende haesten mi ter clusen waert. -

 

Hoordijt, broeder Everaert?

 

nu ben ic hier, god gheefs mi vrome!

 

De broeder.

35

Ay minneken, sijt groot willecome!

 

nu willic van miere clusen scheiden,

 

achter lande sal ic u leiden

 

ghelijc of ghi waert suster Lute.

 

ic can so menigherande clute,

40

dies al die liede niet en weten.

 

De maerte.

 

Wat! broeder Everaert, sidi beseten?

 

wildi mi leren nu truwanten?

 

Die broeder.

 

Swijcht, minneken, bi allen santen!

 

truwanten en es ghene pine.

[p. 123]

45

hout! doet ane dese stamine!

 

ic soude u node qualijc raden,

 

want bi der liever gods ghenaden!

 

es int lant een goet morseel,

 

wi selens hebben beide ons deel.

50

ooc sal menich edelen traen

 

van wine door ons strootken gaen.

 

nu volghet mi, suster Luutgaert!

 

De maerte.

 

Gherne, broeder, Everaert! -

 

Die broeder.

 

Hulpt god, hoe moede siwi van gane!

55

want te sente Jans te Latrane

 

ende te Jerusalem ten heileghen grave

 

hebben wi gheweest vele droever daghe:

 

moeten wi doghen in aller tijt?

 

ay, dat ghi werden moet verblijt!

60

wilt mi ende suster Luten gheven

 

van uwen goede daer wi bi leven.

 

brinct ons iet leckers in onse caken,

 

want gherne waren wi te ghemake.

 

ghelaten hebben wi alle pine

65

ende meinen voort truwante te sine:

 

het hulpt ons al te wel tlorinen.

 

men vinter noch die node pinen,

 

want wi hebben vele ghesellen

 

beide in clusen ende in cellen

70

die de werelt quantsijs begheven.

 

maer ghinghese vollen ofte weven,

 

si souden bat met selken saken

 

gode onsen here ghenaken.

 

maer swesters, baghinen, lollaerde,

75

si sijn also lui van aerde

[p. 124]

 

datse qualijc pinen moghen,

 

maer si drulen wel grote toghen

 

als sire connen ane gheraken.

 

hier met willics een inde maken,

80

want ic wel te vele mocht spreken.

 

die wel doet, en derf ghenen wisc uutsteken.

 

Die duvel.

 

Hoort, ghi heren over al!

 

ic hebbe bracht in den val

 

desen broeder met minen treken;

85

sine heilicheit heeft hi nu bescheten.

 

al draechti nu grau abijt,

 

het sal noch comen wel den tijt

 

dat hi rekeninghe doen sal,

 

ende sijn broeders groot ende smal

90

die dus truwanten achter lande

 

ende eten der lieden sonden ende scande:

 

dies selen si noch voren singhen

 

ende in minen ketel springhen.