Horae Belgicae


¶ Nr. 118. Treu bis in den Tod. 1.[regelnummer] Het ghinghen drie ghespeelkens goet spaceren in dat wout, si waren alle drie bervoet, den haghel ende snee was cout. 2.[regelnummer] Die een die weende sere, die ander hadde hupschen moet, die derde begonste te vraghen, wat heimelijc boelschap doet. 3.[regelnummer] ‘Wat hebt ghi mi te vraghen, wat heimelijc boelschap doet? het hebben drie ruitersche cnechten gheslaghen mijn lief ter doot.’ 4.[regelnummer] ‘Hebben drie ruitersche cnechten gheslaghen uw lief ter doot, een ander boel sult ghi kiesen ende draghen hupschen moet.’ 5.[regelnummer] ‘Soude ic een ander boel kiesen, dat doet mijnder herten so wee: adieu, mijn vader ende moeder! ghi en siet mi nemmermeer. 6.[regelnummer] Adieu, mijn vader ende moeder ende mijn joncste susterkijn! ic wil gaen ter linden groene, daer leit die alderliefste mijn.’ Antw. LB. 1544. Nr. 80. (Hor. belg. 2, 110. Willems Nr. 69.) Am Schlusse noch diese hier nur störende Strophe:
[pagina 226]
Die dit liedeken dichte, dat was een ruiter fijn, sinen budel was seer lichte, daer om drinct hi selden wijn. ¶ 3, 3. ruitersche cnechten, Landsknechte - 4, 3. kiesen, wählen.