Horae Belgicae

[p. 179]

¶ Nr. 80.
Wie die That so der Lohn.

Zekeren deugeniet van 'nen Wael,
sprak een weinig onze tael.
hy was wel meer als dertig jaeren
in de dievery ervaren.
Ach heer! ach heer!
wilt gy niet hangen, en steelt niet meer!
Op eenen keer hy wierd verrast
en men pakte het Waeltjen vast,
dat zoo zeer begonst te beven
en te schricken voor zyn leven.
Ach heer! ach heer!
wilt gy niet hangen, en steelt niet meer!
Als hy was op 't Steen geraekt,
dan heeft men zyn proces gemaekt;
zyn vonnis dat wierd gelezen,
dat hy moest gehangen wezen.
Ach heer! ach heer!
wilt gy niet hangen, en steelt niet meer!
Het was justement den toer
van eenen pater Minnebroer,
aen wie dat den Wael moest bichten,
die hem ook moest ooit gaen lichten.
Ach heer! ach heer!
wilt gy niet hangen, en steelt niet meer!
‘'L faut penser, mon koei kameraed,
dat kei rekt ten hemel kaet.
ce soir kei zult zoo verre keeren,
avec les anges kei zult soupeeren.’
Ach heer! ach heer!
wilt gy niet hangen, en steelt niet meer!
‘Mon père,’ sprak den Wael al ras,
‘vous irez bien dedans mon place

[p. 180]

 

zoo, Révérence, zoe moet ke weten,

 

que ce soir z'en kan ik niet eten.’

 

Ach heer! ach heer!

 

wilt gy niet hangen, en steelt niet meer!

7.

Den pater sprak met goed fatsoen:

 

‘amice, zou dat kere doen,

 

mais notre regel komt te belasten,

 

que ce soir zoo moet ik vasten.’

 

Ach heer! ach heer!

 

wilt gy niet hangen, en steelt niet meer!

8.

Het Waeltjen dat sprak niet meer,

 

den beul die stiet hem van de leer.

 

hy maekte noch eenige kapriolen,

 

maer heeft nooit niet meer gestolen.

 

Ach heer! ach heer!

 

wilt gy niet hangen, en steelt niet meer!

9.

Den pater had hem wel verstaen,

 

hy had lang op termyn gegaen,

 

hy wist den bal weer om te kaetsen,

 

want zy komen op alle plaetsen.

 

Ach heer! ach heer!

 

wilt gy niet hangen, en steelt niet meer!

Vlämisch: Büsching und von der Hagen, Samml. deutscher Volkslieder, Anhang Nr. 11. Aus Brüssel, 1795 aufgezeichnet. Der Text dort nicht sonderlich, die Erklärungen oft ganz falsch. - Str. 5 - 7. spricht der Wallone mit dem Pater vlämisch und französisch durch einander, das erstere mit franz. Aussprache: koei für goeje, goede; kei ke für gy, je; kere für geern; rekt für regt; kaet für gaet.

¶ 1, 1. deugeniet, Taugenichts - Wael, Wallone - 2, 1. verrast, überrascht - 3, 1. Steen, ein Gefängniss in Brüssel - 3, 3. vonnis, Urtheil - 4, 1. toer, das frz. tour, die Reihe - 4, 3. bichten, biechten, beichten - 4, 4. lichten, aufrichten, trösten - 7, 1. fatsoen, frz. façon - 7, 3. belasten, auferlegen - 8, 2. beul, Büttel, Henker - leer, Leiter - 9, 2. op termyn gaen, terminieren, Almosen sammeln - 9, 3. den bal weer om kaetsen, den Ball zurückschlagen, sprichwörtlich wie das franz. renvoyer l'éteuf, einem nichts schuldig bleiben, ihm wiederum eins versetzen.