De dood van sultan Selim, Turksen keizer

[p. VIII]

Korte inhoud.

Vorst Piali, te stout door Mustafa gehoond,

Werd van zyn Vader, om de Wetten niet te schenden,
Door al te strengen straf, gedompelt in elenden,

En onbarmhertig door het zwaard des beuls geloond.

De liefde die in 't hart van de eedle Saide woond,

Roept datelyk om wraak, die zy verkrygt in 't ende,
Door haar getrouwen Slaaf, dien zy in 't eerst niet kende,

Met wien zy Christen word, en dus zich zelve kroont.

Zy vluchten beide, maar eer zy noch zyn geweeken,
Voltrekken zy de wraak, voor Mustafa besteeken.

Bisanze ziet de Vloot van Selim in den brand.

't Geval schept steeds vermaak in vreemde of nieuwe maaren.

Een Slaaf der Turken krygt het Hartogdom Ferraren,

En Selim strekt de wraak een dierbaare offerhand.