Onze sporthelden. Deel 3

[p. 137]

Voetbalscout van de eeuw:
Frits Juda
Een gouden hart, vooral voor voetbal

Er is totnogtoe, heel dichtbij het einde van de 20e eeuw, geen ander geweest als Juda. Een man, wier voornaamste sportactiviteit heeft bestaan in het op zoek gaan naar voetbaltalent, voor ieder ander wellicht niet merkbaar, maar voor het gevoelig oog en de sportieve geest van Juda onmiskenbaar, ook daar waar deze bijzondere aanleg bij heel jonge straatvoetballers nog slechts latent aanwezig was. Vastberaden en onvermoeibaar trok hij door de vele buurten van Paramaribo en de randdistricten, naar plaatsen waar van enige voetbalaccommodatie geen sprake was, maar waar de straat het ‘voetbalveld’ bij uitnemendheid vormde. Hij kwam er en ontdekte! Het resultaat was eminent. Ja, Frits Juda had grote liefde voor de sport, een gouden hart voor speciaal het voetbal; hij verrichtte met toewijding de job die hij zichzelf op de schouder had gelegd. Terecht wordt hij genoemd als DE scout aller tijden, voor wat voetbal aangaat.

Jeugd

Frits Johan Juda werd geboren op 13 april 1922 en zijn hele, van levenslust bruisende jeugd werd a.h.w. in beslag genomen door de padvinderij en voetballen, wat ook na de Hendrikschool voortging. Betreffende de sport werd hij geïnspireerd door zijn naaste buren, de familie ANIJS, bekend om hun sportliefde, hun sportiviteit en in wiens woning een arsenaal van goed onderhouden voetbal- en cricketattributen te bewonderen viel. Frits denkt met een warm hart terug aan die tijd met zijn sportmakkers als Humbert Davids, Chris Reeberg, Hugo Alberga, Purcy Chew Ghoy (H), Badjoe van Ommeren (H) en anderen. Heel jong initieerde hij samen met ‘Kippe’ Brunings, Nel Silos, John Kuiperbak een welperij in Groep I der Padvinderij en op zijn 12e levensjaar was hij - eenmaal de smaak beet - uiteraard bij de ouderen, waar - naar zijn zeggen - de spreekwoordelijke discipline en doorzetting hem eigen zijn geworden en waar hij aan atletiek deed.

Zijn lievelingsclub

VOORWAARTS is zijn lievelingsclub vanaf zijn jeugdjaren en dat is ze tot vandaag gebleven, ondanks de

[p. 138]

minder goede resultaten die in de competities om het landskampioenschap geboekt worden. En Juda kan over zijn club heel, heel veel vertellen. Zo herinnert hij zich, dat Voorwaarts aanvankelijk een elite club was met voetballers die grote furore hebben gemaakt in onze geschiedenis: een Johnny Monkou, een doelverdediger als Harry Nassy, een John Gomperts, Chas van Aalst, Just Gouvernante, Hans Nahar. Ook na de Tweede Wereldoorlog krijgt Voorwaarts een grote stroom van zeer talentvolle spelers te huisvesten. Te noemen zijn: keeper Graanoogst, André Deira, gebroeders Deegenaar, Guno Hoen, Henny Gill, Welles enz. enz. Het was toen alles wat de klok sloeg achtereenvolgens Voorwaarts - Ajax, Voorwaarts - Cicerone, Voorwaarts - Robin Hood. Maar na 1957, toen vele capabele spelers vertrokken, kreeg deze populaire en gerenommeerde voetvalvereniging vele harde downs te verwerken, die zij slechts moeilijk of zeer moeizaam en gebrekkig te boven kwam. Juda is van oordeel, dat Voorwaarts en in het algemeen ons voetbal - in vergelijking met toen - er niet op vooruit is gegaan. Integendeel! En de erudiete scout kan dat weten, beargumenteren en staven.

Scouting

Voor Frits Juda die in 1948 samen met adjudant Morris Wijngaarde en luitenant Pelkman de Surinaamse Atletiek Bond in het leven riep, was niettemin scouting de belangrijkste en specifieke sportactiviteit. Hij heeft in de glorietijd van het Mr. Bronsplein vooral daar veel jonge, talentvolle spelers ontdekt die allen tot de hoogste top zijn opgeklommen. Om er als voorbeeld uit de talrijke groep slechts enkele overbekenden uit te kiezen. Voor Voorwaarts: Kogeldans, Mans, Wijks, Hupsel, Welles, Deegenaar. Voor Robin Hood: Mijnals, Kruin, Marbach, Sparendam, Schal.

Ooit werd hem door het Hoofdbestuur van de SVB gevraagd een scouting-programma voor geheel Suriname te ontwerpen en deze te doen implementeren. IJverig en enthousiast ging hij aan het werk met een Commissie ad hoe onder zijn leiding en verder bestaande uit Desi Samson en Blackman (H). Jammer, dat deze commissie een doodgeboren kindje bleek, omdat de initiatiefnemer, de SVB, niets meer van zich liet horen.

[p. 139]

Op sociaal vlak

Ook op sociaal gebied heeft Frits Juda spontaan en bewogen niet weinig gedaan voor vooral sociaal zwakkeren en misdeelde jongeren uit arme wijken. Jarenlang is hij pro Deo, vrijwillige medewerker geweest van de Reclasseringsdienst om jeugdige delinquenten weer op het goede spoor te krijgen. Jarenlang heeft hij in de grote volkswijk Abrabroki jongens en meisjes van de straat afgehouden, hen bezighoudende met spel en sport, huiswerkbegeleiding, haken en breien. En ook daar ontdekte hij talent, deze fijngevoelige talentenjager.

Voor kinderhuizen werkte hij in zijn vrije tijd en hij heeft zich steeds beijverd om werk(e)loze voetballers aan emplooi te helpen. Rustig genietend van een welverdiende ‘oudedag’ in het gerenommeerde Huize Margriet aan de Kwattaweg, vertelt Frits, nog buitengewoon goed uitziend, ons zijn levensverhaal. Een waar verhaal met geen zweem van overdrijving, maar gaandeweg meer en meer bewondering afdwingend.

Voorwaarts Kampioensploeg in 1978

Frits Juda, nu rustig genietend van zijn oudedag, met mevr. Krind en Guno Hoen.