George Hindorie
Tennisgenie dat alle knepen kende.
Reeds vóór deze tennisheer, die in het begin der vijftiger jaren sprankelend aan het firmament verscheen als een metropool, hebben lieden van goede naam en faam op alleszins sportieve wijze elkaar op de tennisbanen bekampt, op een redelijk tot hoog niveau. In de rij van geduchte groepen van tennissers namen de verenigingen READY en PARAMARIBO een ereplaats in. Tot de eerste behoorden heren als Gerard van der Schroeff (jarenlang kampioen), Leonard Tjin A Djie, René de Vries, Evert Treurniet, Rudolf Schoonhoven, Theo Smit, John Monkou, Chris Huisden, Armand Lam Lion, Herman Thijm, Alwin May en de dames Annabella Wright, Georgine Lobrecht, Wine Oostvriesland en Helen Nemelc.
Bij de tennisvereniging Paramaribo zijn tennispioniers als Gerard van der Schroeff, Just Gouvernante, George Nobriga en Otto Vervuurt aangesloten geweest. In het prille begin van de vijftiger jaren laat de jeugdige George Hindorie van zich spreken en doet tennistoppers met verbazing en ontzag opkijken.
Geboren op 13 augustus 1933, vertrok hij na hier de Hendrik mulo-school en de Algemene Middelbare School excellent te hebben doorlopen naar Nederland om er zijn intellectuele ontwikkeling en vorming met veel succes voort te zetten aan de Landbouwhogeschool Wageningen. Voor zover bekend heeft hij aan geen andere takken van sport gedaan maar zich ten volle gericht op en gegeven aan tennis om er hoogten te bereiken die voor tal van anderen niet weggelegd zijn. April 1950 was de sportfiguur George Hindorie Surinames nieuwe kampioen tennis, die lange tijd in het brandpunt van de belangstelling zou blijven staan.
Hij was zijn tennisloopbaan op 15-jarige leeftijd begonnen onder leiding van Papa Hindorie na een jaar lang op de tennisbaan als ballenjongen dienst te hebben gedaan en stiekem zijn ‘idolen’ nabootste met een zelfgemaakte, houten racket. Later voegde Olton van Genderen zich bij de leiding en heeft samen met de heer Hindorie er de grondslag gelegd voor de ontwikkeling van dit groot tennistalent.
In 1949 had hij reeds, tot verbazing van de ten-