Onze sporthelden. Deel 3

[p. 47]

Reeds van geboorte voetbalminded
Albert Ramnewash

De eerste Hindostaan in hoogste bestuursfuncties

Onze Surinaamse broeders van Hindostaanse origine hebben zich in het verleden lange tijd in hoofdzaak geïnteresseerd voor de worstelsport en in veel mindere mate voor andere takken van sport. Toch zijn voor die periode klinkende namen in ons geheugen gegrift van enkelingen uit die groep die met grote begaafdheid in de voetbalsport een eerbiedwaardige carrière opbouwden. In het meer recente verleden zijn voetbalverenigingen met overwegend Hindostaanse spelers en onder Hindostaanse naam ook tot unieke en bewonderenswaardige staaltjes van bijzonder goed spel gekomen. Tegenwoordig zou men zonder scrupules en/of overdrijving kunnen stellen, dat voor wat de voetballerij aangaat, zowel actief als passief, als speler of bestuurder, onze Hindostaanse sportfamilie zich zienderogen heeft geïntegreerd, terwijl zij zich bij voorbeeld ook in de damwereld een preponderante positie heeft veroverd. Hierbij hebben zij zich niet alleen de nodige kennis en vaardigheden eigen gemaakt, maar bleken zij vaak ook talentvol uit te blinken in sportprestaties en sportmanagement. Zo zelfs, dat in 1989 de eerste Hindostaan werd gekozen tot Voorzitter van de Surinaamse Voetbal Bond in de persoon van Mr. Albert Ramnewash.

Reeds van geboorte

De liefde voor voetbal moet bij Albert Iswardutt Ramnewash, die op 22 september 1937 te Paramaribo het 1evenslicht zag, reeds in de genen aanwezig geweest zijn. Hij moet ze geërfd hebben van zijn vader, de sportgezinde Willem Ramnewash, gemeenzaam ‘Ba Wé’ of ‘Oom Wim’ genoemd, die nauw betrokken bij al het dagelijks gebeuren in de omgeving, vanuit de woning aan de Nieuwe Charlesburg (in de volksmond ‘Krepi’) op onbaatzuchtige wijze mede leiding gaf aan een zijner dagelijkse bezigheden: voetbal. Hij stelde niet alleen zijn huis en erf, tijd en andere middelen ter beschikking, maar was tegelijkertijd ook voorzitter, scheidsrechter en wat dies meer zij. Het is dus niet verwonderlijk, dat Albert als oudste zoon als het ware in de voetballerij is opgegroeid en dat deze bedrijvigheid veel heeft bijgedragen tot zijn vorming.

[p. 48]

Opleidingen

Na de basisschool en het mulo volgde Albert met succes de (ambtenaren) surnumerairsopleiding. Hij mocht zich toen na een gedegen onderzoek inschrijven op de schier elitaire Surinaamse Rechtschool om daarna op de Universiteit de graad van Meester in de Rechten te behalen.

Tussendoor volgde hij verscheidene sportmanagementcursussen met voorkeur voor voetbal.

Geen topspeler

Albert begon als actieve voetballer bij de v.v. ATHENE, waarvan zijn vader het fundament had gelegd. Blijkbaar kwam de jonge enthousiasteling al gauw tot de ontdekking en zelfkennis, dat hij niet geroepen was om uit te groeien tot een speler van topklasse, nog minder tot een voetbalvirtuoos of idool. Een korte tijd probeerde hij het toch bij de v.v. HERMES, maar deze club was geen lang leven beschoren. Toen ging hij maar terug naar Athene, maar nu... als secretaris. In verschillende bestuursfuncties zou hij zich waarmaken.

Feeling voor bestuur en leiding

In de bestuursfunktie kwam Albert dus veel beter aan zijn trekken en ontdekte hij zichzelf; hier was geen sprake van gesteriliseerd talent en in deze en dergelijke werkzaamheden zou hij zich voortaan ten volle ontplooien. Ja, hier lag zijn roeping! Besturen, leiding geven, organiseren en wat dies meer zij. Vanaf het begin ging het vlot, Athene bloeide en eindigde nog in 1963 in de 3e klas B-competitie van de bond ‘Paramaribo Centraal’ als 6e, toen een opmerkelijke prestatie. In dit jaar en het jaar daarop was Ramnewash bestuurslid van laatstgenoemde bond. Op 16 februari 1975 werd hij gekozen tot hoofdbestuurslid van de SVB o.l.v. voorzitter Edje Samson en hij werd er belast met de werkzaamheden van voorzitter Sektie Lagere Klasse en van de Contactcommissie.

Tot en met 1988 bleef hij - van 1983 tot '88 als lid van de Strafcommissie - als hoofdbestuurs-lid gelieerd aan de SVB. Toen brak het grote moment aan, het hoogtepunt: 9 december 1989: Albert Ramnewash werd door de Algemene Ledenvergadering officieel gekozen tot SVB-voorzitter, nadat hij eerder in de bestuursperioden van voorzitter André Kamperveen en daarna vanaf 23 juli 1989 deze functie had waargenomen. De eerste Surinamer van

[p. 49]

Hindostaanse afkomt in de hoogste voetbalbestuursfunctie; een man, zelf afkomstig uit een uitgesproken volksbuurt, die nu 1eiding zou geven aan volkssport No. I: koning voetbal. Wat een gelukkige, hartverwarmende coïncidentie!!!

Eerder - Oktober 1978 B trad deze sportmanager op als Chef d'Equipe van onze nationale selektie op Trinidad, waar ons land ongeslagen het CFU-kampioenschap behaalde. Van de laatstgenoemde organisatie werd Albert in 1989 ook tot bestuurslid gekozen en trad hij op als voorzitter van de Disciplinary Commission. Bij de CONCACAF is hij voorzitter geweest van de Appeals Commission en hij heeft verscheidene voetbalcongressen zowel in Suriname als in het buitenland bijgewoond, waarop hij vaker inleidingen verzorgde. Ook heeft hij vele malen als Chef d'Equipe selecties begeleid. Onze getipte sportheld zelf beschouwt enkele persoonlijke ontmoetingen ook als hoogtepunten uit zijn sportcarrière, zoals die met de levende voetballegende Edson Arantes do Nacimiento, alias PELE, en die met Dr. Joao Havelange, toen voorzitter van de FIFA en met wijlen

Albert Ramnewash feliciteert SVB-voorzitter ‘Edje’ Samson t.g.v. de naamsverandering van het Florastadion in Dr. Ir. Frank Essed-stadion.

Joop van Marle, KNVB's voorzitter. Op de leeftijd van 60plus is Ramnewash nog lang niet uitgeblust. Hij is dan bestuurslid van de Surinaamse Cricket Bond en adviseert met sportliefde bestuurders in voetbal aangelegenheden. Hij ziet graag, dat actieve sportlui meer inzet en motivatie aan de dag 1eggen, hun tak van sport met meer overgave beoefenen en bovenal fair play betrachten. Bestuurders en trainers geeft hij gaarne in overweging: ‘Betracht in je optreden ook “fair play”; wees minder persoonlijk en niet betweterig; laat ongebreidelde hartstocht achterwege en houdt het algemeen (voetbal)belang steeds voor ogen’.