|
| |
| |
| |
De interesse van een sportman-bij-uitstek: ‘Sam’ Abdoelrahman
Eshanhoesen Abdoelrahman werd geboren op 23 mei 1928 in het district Commewijne. Er zijn waarlijk niet veel lieden die zich reeds vanaf hun prille jeugd, bewust of halfbewust, maar gedreven door innerlijke genotypische krachten sportbeoefening tot een levensdoel, een leitmotif hebben gesteld en langer dan 60 jaren veelzijdig, volhardend, toegewijd en met saillante hoogtepunten deze zo goed a1s dagelijks tot hun lust en leven hebben gemaakt. Tot een dezulken behoort incontestabel ‘SAM’ ABDOELRAHMAN, die - geïnspireerd door zijn vader - in diens dagen een der gevierde worstelaars, al op 7-jarige leeftijd zich de elementaire beginselen van de wor-stelsport eigen maakte. Gaandeweg ontwikkelde de interesse voor andere takken van sport zich tot een onweerstaanbare impuls tot specialisti-sche bekwaamheid.
| |
Worstelen
Met enige onderbrekingen beoefende ‘Sam’, zoals hij gemeenzaam en populair genoemd wordt, het worstelen dat hier door de immigranten uit het voormalige Brits Indië, wel te verstaan als SPORT was meegenomen, in tegenstelling tot de Grieken en Romeinen die het aanwenden met zuiver militaristische oogmerken. Was worstelen voor hem lange tijd een obsederende hobby, op zijn 37e levensjaar werd het Abdoelrahman een beroep.
| |
Boksen
Inmiddels had hij zich - in 1940 - aangesloten bij de club Hindalaya voor het beoefenen van de bokssport,
Fier zit op zijn paard. Hij heeft heel veel gedaan voor de hippische kunst in ons land.
een boksclub die gesponsored werd door wijlen, de algemeen bekende heer Harry Tota. Ook hier liet hij zich niet onbetuigd voor wat betreft zijn wilskracht, zijn prestaties en zijn getalenteerdheid.
| |
Paardensport
Omstreeks het jaar 1945 kwam Abdoelrahman in contact met de paardensport en het werd liefde op het eerste gezicht. Geen wonder, dat hij tot de stapsgewijze ontwikkeling van deze hippische sport wezenlijke
| |
| |
bijdragen is blijven leveren. Zo werd op zijn initiatief en instigatie de Paardensport Federatie opgericht en hij heeft in de loop der tijden vele jeugdigen en jongeren tot deelname geanimeerd.
| |
Turnen
De belangstelling van deze a.h.w. onverzadigbare sporter ging in 1954/1955 voorts uit naar de onder de ouderen-van-vandaag toen zeer vermaarde turnvereniging THESOS (Tot Heil en Sterkte Onzer Spieren). Deze vereniging, ouder dan 60 jaar, bestaat nog steeds. Bij turnopvoeringen in theater Thalia nam Sam deel als toestelwerker o.a. op de rekstok, de ringen, de brug en andere gymnastiektoestellen. Hij geniet de reputatie dat een aantal door hem uitgevoerde turntstaaltjes nooit is geëvenaard.
| |
Gewichtheffen
Zelf metterdaad actief op dit stuk beschikte Sam in de vijftiger jaren over een eigen gym voor bodybuilding en weightlifting; de enige gym met een internationale weightlifting Bar Bellset, die bovendien vele kampioenen heeft voortgebracht, onder wie Sam zelf en wel verscheidene malen. Nota bene staat het record op het onderdeel ‘Tweehanden drukken of bench-press’ in de bantam-weightklasse nog steeds op zijn naam.
| |
Judo en Jiu Jitsu
Van 1960 tot 1962 was Jiu Jitsu de sport, die aantrekkingskracht uitoefende op de geboren sporter Abdoelrahman, aan welke hij zich ijverig overgaf en alras bewonderingwaardige vorderingen maakte.
| |
Verdere ontwikkeling
Sam Abdoelrahman kon maar niet genoeg krijgen van veelzijdig sporten. Steeds meer inspiratie en gemotiveerdheid puttend uit zijn éclatante successen nam hij resoluut het besluit om zich verder te gaan ontwikkelen en verdiepen in het fenomeen sport. Geheel op eigen kosten vertrok hij daartoe in 1962 naar Nederland alwaar hij zich aan een test onderwierp op de meest gerenommeerde sportschool, C.I.O.S te Overveen. Zeker vermeldenswaard is dat daarbij van de ‘200 getesten, van heinde en verre, slechts 50 werden welbevonden, onder wie de man uit Suriname. Sam schreef zich in, studeerde nauwgezet en vertrok er als Algemeen Sportleraar en zwarte-bander gespecialiseerd in Judo, Jiu Jitsu zwarte-cirkelhouder en boksen. Onmiddellijk keerde de afge- | |
| |
studeerde terug naar zijn geboorteland waar hij tewerkgesteld werd op de afdeling V. en V. (Volksontwikkeling en Volksvorming) van het ministerie van Onderwijs. Hij kreeg er een ruime taakstelling. In 1968 werd hem door de regering c.q. de toenmalige sportminister Orlando van Amson een studie-opdracht verstrekt voor een stageperiode van een jaar, teneinde zich in België, ‘B.L.O.S.O’ op gedegen wijze te oriënteren op het stuk van beheer en exploitatie van sport- en openluchtcentra.
| |
Beroeps-activiteiten
Als ambtenaar heeft Abdoelrahman de taakverrichtingen zeer serieus en met toegewijde ijver opgevat en er steeds doelgericht aan gewerkt het door hem verworvene aan anderen over te dragen. Vooral de jeugd had zijn bijzondere nimmer aflatende belangstelling. Schoolsport op de basisscholen werd gestimuleerd en bevorderd. Het project Mulo-scholierencompetitie werd op instigatie en/of goedkeuring van het diensthoofd, de ambitieuze heer Orlando van Amson, uitgebreid met atletiek, zwemmen en volleybal voor jongens en meisjes (1965). Schoolzwemmen kreeg ook uitbreiding in die zin, dat voortaan ook niet-openbare scholen eraan mochten meedoen. De vakantiecentra voor kinderen in de leeftijdsgroep van 6-14 jaar ondergingen door zijn voorspraak een belangrijke uitbreiding
Voor zijn verdiensten aangaande Inter Guyanese Spelen, ontvangt Abdoelrahman uit handen van de Guyanese Onderwijsminister, Mevr. Shirley field Ridey een onderscheiding.
van 10 tot 30, waardoor ook de kinderen in ons binnenland gedurende de jaarlijkse Grote Vakantie hun vrije tijd nuttig konden besteden, aan sport en spel, handenarbeid, boetseren, knutselen, schilderen, zang, toneel en wat dies meer zij. Particuliere buurtcentra kwamen vanwege de afdeling o.l.v. Abdoelrahman, in casu desverlangd, ook aan hun trekken. Als diensthoofd van de afdeling sport en recreatie realiseerde hij een kinderspeeltuinproject in ‘sociaal arme’ buurten als Frimangron, Beekhuizen, Plein van 12 Mei
| |
| |
en Peu et Content. Buurtcentra werden in het leven geroepen, die aan de jeugd het gehele jaar door de welkome gelegenheid boden om onder erudiete leiding sportief, recreatief en leerzaam bezig te zijn. In 1974/1975 heeft hij fervente en wezenlijke medewerking verleend bij de voorbereiding en de organisatie ter gelegenheid van de onafhan-kelijkheid van ons land. Abdoelrahman was bij alle onderdelen de jeugd rakende werkzaam aanwezig zoals b.v. bij de samenstelling van het relevante draaiboek, de formatie van de Surinaamse vlag e.d.
De organisatie van de eerste Inter Guyanese Spelen voor scholieren stond onder verantwoordelijkheid van Abdoelrahman (1967). Onder auspiciën van ‘zijn’ vitale afdeling van het MINOV hebben de Spelen gedurende 13 jaren stand gehouden. Ze ondergingen gaandeweg een uitbreiding voor wat betreft het aantal takken van sport en niemand vermag het feit te loochenen, dat de I.G.S. vele topsporters, kampioenen en hoofdklassers mede hebben voortgebracht.
Uit het voorgaande en nog veel meer blijkt de ruime taakopvatting van Sam Abdoelrahman.
| |
Eigen sportscholen
Over de eigen, door Abdoelrahman opgerichte sportscholen, die naar omstandigheden kortere of langere tijd hebben bestaan, kan heel wat worden geschreven. Jammer dat zulks binnen dit bestek niet wel doenlijk is. In elk geval richtte hij in 1966 in het toenmalige Spes Patriae clubgebouw aan de Keizerstraat een school op voor Judo, Jiu Jitsu, boksen en worstelen en twee jaar later met twee andere sportmakkers de eerste Surinaamse zwemschool, die in de loop der jaren heel veel goede zwemmers heeft afgeleverd.
In 1967 werd in Suriname voor het eerst het examen zwarte band Judo (Ie dan) afgenomen in de Ismay van Wilgen sporthal o.l.v. André Kamperveen. Deels opgeleid door Abdoelrahman behaalde Eddy Muray succes. Zelf heeft hij op regelmatige basis Judo-examens afgenomen, ook in het district Nickerie.
Internationale regels voor het ‘vrije stijl worstelen’ zijn in 1971 door zijn toedoen hier de worstelwereld binnengesluisd. Hij stelde hiervoor een boekwerk samen en stelde dat geheel pro Deo ter beschikking van worstelscholen en worstelaars. Als arbiter heeft hij een
| |
| |
aantal bokswedstrijden geleid en overigens hebben alle in ons land georganiseerde ‘free fight’ internationals onder zijn leiding gestaan. Te denken is in deze aan wedstrijden met Darrasingh 2x, Bill Robinson, Randhawa, Rode Agua, Black Panther, Shan en verscheidene anderen. Ook mocht hij alle ‘vrije stijl’ worstelwedstrijden, zoals die van Anton Geesink, de Bholoe Bros, Ab Rosbag, Terpstra e.a. onder zijn arbitragebekwaam- en bevoegdheid stellen.
| |
Onderscheidingen en oorkonden
Erkenning en erkentelijkheid voor de door Abdoelrahman veelal spontaan en blijmoedig aan derden bewezen diensten zijn niet uitgebleven, maar door middel van oprechte oorkonden gemanifesteerd en een enkele keer zelfs met een onderscheiding tot uitdrukking gebracht.
12 oktober 1975: Oorkonde voor geleverde bijdrage tot de ontwikkeling van de jongerenorganisatie JOKOMAKKA.
26 oktober 1975: Oorkonde van de Pontbuiten Voetbal Bond voor verleende medewerking aan het eerste competitiejaar.
1977: Oorkonde ter herinnering aan het eerste voetbalcongres in de Republiek Suriname gedurende 18 TH 22 maart 1977.
22 april 1978: Oorkonde van de Surinaamse Zwembond wegens grote verdiensten in het belang van het zwemmen in het algemeen en de Surinaamse Zwembond in het bijzonder.
1979: Onderscheiding met een gouden speld t.g.v. 13 jaar I.G.S. als pionier, door de Regering van Suriname en Guyana.
1982: Oorkonde van de Surinaamse Budo organisatie voor deelname aan de Dag der Kampioenen in de Ismay van Wilgen Sporthal d.d. 17 jan. 1982.
1985: Oorkonde door het Nationaal Comité Viering 5 jaar Revolutie voor de inzet, prestatie en toewijding.
1985: Oorkonde van het Nationaal Comité Viering 10 jaar Staatkundige Onafhankelijkheid Republiek Suriname voor de ‘bijzondere toewijding en motivatie’ (25 november).
1991: Oorkonde van de Federatie van Majorettes voor geleverde bijdrage tot het succesvol verloop van de op 30 juni 1991 gehouden manifestatie (concours).
25 juli 1997: Oorkonde door de Worstelfederatie als
| |
| |
| |
Tenslotte
Het is verwachtbaar dat iedereen die deze levensschets - er is zoveel meer in superlatieven te vermelden - van Sam Abdoelrahman leest en overdenkt, ook al zou de betreffende persoon hem onbekend zijn, kennelijk tenminste geporteerd zal raken van zoveel wilskracht, daadkracht, doorzetting bij eenvoud en liefde voor de jeugd, dit alles in één man verenigd.
Na een ambtelijke dienstperiode van 23 jaar (bij Onderwijs) werd hij in 1988 aangesteld als directeur van de Nationale Indoor Sporthal (N.I.S.), later vernoemd tot Anthony Nesty Sporthal (ANS) waar hij tot juni 1996 naar beste weten en kunnen diende.
Totnogtoe - op relatief hoge leeftijd - blijkt Abdoelrahman niet ertoe te kunnen besluiten nietsdoende van een ‘rustige oude dag’ te gaan genieten.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd