Onze sporthelden. Deel 2

[p. 86]

De Mijnalsen, een echte voetbalfamilie (Stanley Mynals)

In de regel gebruikt men de uitdrukking wanneer binnen een familie veel overeenkomst valt te merken ‘Het zit in het bloed’.

Bij de familie Mijnals van voor en na de 2e wereldoorlog is het beter een andere te gebruiken ‘Het zit in de benen’.

Vader Mijnals - de vader van Louis, Stanley, Humphrey en Frank - in de rij der ouderen meer bekend. Als ‘Waterval, heeft evenals zijn vier zonen in latere jaren, in zijn sportloopbaan op vrij hoog nivo, in onder andere het sterke Ajax van voor de 2e wereldoorlog gevoetbald.

De trotse vader

Vader Mijnals mocht eerst jaren lang en wel voor een grootdeel in de 50-tiger jaren, zijn zonen met trots in de club der Mijnalsen - zoals Robin Hood toen bekend stond, alsook in de SVB nationale selektie - bewonderen. Ook viel hem de grote eer te beurt om één van zijn zonen - n.l. Humphrey in de Nederlandse K.N.V.B. selektie opgesteld te zien. Een bijzondere eer, waar iedere vader trots op zou zijn.

Doelman Stanley Mijnals

In dit artikel zal ik het voornamelijk over één van de gebroeders n.l. Stanley - of te wel Stanga - zoals hij bekend staat.

Hij werd geboren op 11 oktober 1927 te Moengo - in het distrikt Marowijne.

Tot zijn 9e jaar heeft hij daar gewoond en hij maakte toen al ken-

[p. 87]

nis met verschillende in Suriname beoefende spelsoorten waarvan hij ook toen reed als belangrijkste voetbal verkoos.

Op negenjarige leeftijd vertrok hij naar Paramaribo, alwaar hij in de Nieuwe Domineestraat samen met de rest van zijn familie ging wonen.

Gompru Weey

Met volle inzet stortte hij zich in Paramaribo in het straatvoetbalspel, dat in afzienbare tijd hem bracht tot iets meer georganiseerd spel, dat hij samen met zijn broers en anderen op de Saksiweey van Zaagmolen Gomperts aan de Zwartenhovenbrugstraat beoefende.

Naar Robin Hood

De heer Blijd - oud bestuurslid van de v.v. Robin Hood zag tijdens een oefening Stanga tijdens het voetballen aan het werk. Hij zag in hem een opkomende ster en interesseerde hem voor de v.v. Robin Hood, hetgeen Stanga in latere jaren geen windeieren heeft gelegd.

De eerste wedstrijd

Stanga, van huis in feite geen doelman, kreeg de schrik van zijn leven toen hij door de leiding van Robin Hood werd aangewezen om in de eerste wedstrijd tegen de v.v. Urania van Jusu Weey in het doel plaats te nemen.

Robin Hood kwam n.l. voor een grote verrassing te staan toen doelman Cornelis Graanoogst - de latere legendarische doelman van Voorwaarts en de SVB nationale selektie - terelfde ure de club in de steek liet en naar de v.v. Vias overliep.

Op het moment dat Stanga als doelman met zijn teamgenoten op het veld verscheen, brak er onder het publiek een schaterend gelach uit.

Dit gelach was bedoeld voor Stanga die tot op die leeftijd er als een scharminkel uitzag. Het was dus niet te verwonderen dat zijn verschijning in voetbalteneu de lach spieren van het publiek maximaal prikkelde. Gelukkig liet Stanga zich hierdoor niet van streek brengen. Hij speelde een voortreffelijke wedstrijd, hetgeen hij een week daarna tijdens een één daagse voetbalcompetitie te Meerzorg herhaalde.

[p. 88]

HET ROBIN HOOD STERRENTEAM VAN DE 50 TIGER JAREN, DAT NATIONAAL EN INTERNATIONAAL VELE TOPPRESTATIES HEEFT GELEVERD: L.n.R. Trainer Gersie, S. Mijnals, M. Kruin, H. Mijnals, L. Broun, A. Kilian, L. Mijnals, J. Promes, A. Budel, Johnsen, Promes, E. Oniel,?. Winter, F. Mijnals.

[p. 89]

Vaste plaats

Vanaf dien heeft Stanga een vaste plaats in het doel van Robin Hood bemachtigd, hetgeen hij jarenlang heeft gecontinueerd. Alszodanig heeft hij belangrijke bijdragen geleverd zoals: de promotie van het team van de ongeschoeide afdeling naar de hoogste geschoeide klasse van de SVB. Zijn bijdrage in de vele successen van Robin Hood - Kampioenschappen SVB - goede resultaten van Robin Hood bij interlandclub ontmoeting - en nog veel meer, mag als zeer positief worden gekenschetst.

SVB Nationale selektie

Stanga heeft ook vele malen het doel van de SVB Nationale selektie waardig verdedigd.

Een bijzonder grote eer viel hem samen met zijn broers Humphrey en Frank, alsook Michel Kruin te beurt toen hij gedurende zes maanden als gastspeler (met vooruitzicht) mocht uitkomen voor de top Braziliaanse club America te Recife, Permanbucu. Na die zes maanden voelde Stanga en de andere spelers er niet voor om langer te blijven. Met het viertal was ook meegereisd Vossie Belgrave.

Voor het laatst

In 1962, Stanga was toen al 35 jaar oud, en hij had zijn voetbalschoen reeds enkele jaren opgehangen, werd (Robin Hood zat toen met doelmansproblemen) op hem een beroep gedaan om als 2e doelman mee te gaan naar Aruba.

Na deze reis heeft Stanga voorgoed een punt er achtergezet. Zijn mening over het hedendaags Surinaams voetbal is niet lovend.