Sporthelden uit ons verleden. Deel 1

[p. 79]

Allah ‘De Voetbal God’
M.F.H. Kersout

Kersout vormde met Hans Nahar het beste aanvals duo dat Suriname ooit gekend heeft.

Op de lijst van topsportmensen die zich jarenlang voor de Surinaamse gemeenschap verdienstelijk hebben gemaakt staat vanzelfsprekend ook de heer M.F.H. Kersout, alias Allah. Als wij hem telefonisch om een interview vragen, zegt hij onmiddellijk alle medewerking toe. Wij worden uitgenodigd om dit gesprek bij Michel

[p. 80]

thuis te voeren.

Michel Frederik Henri Kersout is geboren te Paramaribo op 23 juli 1911. Hij groeide op in de omgeving van de Ladesmastraat. Nadat Michel de lagere school met goed gevolg had doorlopen zette hij zijn leercarriere voort op de Hendrik-muloschool. Hij herinnert zich nog enkele leerkrachten van deze school zoals: Calor, Pool, Wong, Terhegge en Mej. Bueno de Mesquita. Daar Michel absoluut geen zoete jongen was, maakte hij door zijn guitige streken vaak kennis met de harde hand van de leerkrachten. Thuis durfde hij hierover zijn mond niet open te doen daar de ouders vroeger in dergelijke gevallen nooit de zijde van de kinderen kozen. Met leren ging het niet altijd even vlot aangezien Michel's aandacht dikwijls door voetbal werd afgeleid.

Maar met een beetje inspanning lukte het hem altijd zich te herstellen. Hij maakte de Mulo dan ook met goed gevolg af. Michel vertelt ons verder onder welke moeilijke omstandigheden in die tijd gestudeerd werd. 's Avonds kon je moeilijk studeren omdat het de echte kokolampoetijd was. Je was dus wel verplicht om overdag achter je boeken te gaan zitten. Michel was thuis het oudste kind. Hij heeft nog twee broers. Oorspronkelijk drie, maar een is overleden. Zusters heeft hij nooit gehad. Zijn vader was balatacollector van de bleeders. Dit bracht met zich mee dat hij veel in het bos was. Zijn moeder zorgde uitsluitend voor de huishouding. De familie Kersout had een redelijk bestaan. Ons gesprek met Michel komt pas goed op gang als wij over zijn voetballoopbaan beginnen te praten. Het is duidelijk dat hij met genoegen terugdenkt aan wat hij op dit gebied allemaal heeft meegemaakt en zijn antwoorden komen nu zeer enthousiast.

‘Al als heel kleine jongen was ik stapelgek op voetballen. Evenals bijna iedere Surinaamse jongen rende ik het grootste deel van de dag op straat achter een bal aan. Het kon me niet schelen of ik de mooiste uitgangsschoenen aanhad of met blote voeten tegen een bal aan moest trappen, ik had maar een doel: voetballen. Later, op de Hendrikschool werd ik aangesteld als aanvoerder van het voetbalteam. Door mijn leraren en medescholieren werd ik erg geeerd en bewonderd om mijn spel. Ik was dan ook een lopende scoremachine. En de spelers die de doelpunten maken zijn altijd de

[p. 81]

spelers die het meest opvallen. Doelpunten zijn tenslotte het meest belangrijke bij het voetbalspel. Ik werd dan ook op zeer jeugdige leeftijd, 17 jaar, aangetrokken door de leiding van een topvereniging van de N.G.V.B. nl. Paramaribo. Later onderging deze club een naamsverandering en werd omgedoopt tot Myob’.

Hoewel in die tijd overwegend katholieke jongens op het N.G.V.B.-terrein voetbalden, deed Michel, die geen RK is, daar toch de grote stap naar zijn eerste georganiseerde topclub.

En hier begon de glorietijd voor een van de begaafdste spelers die Suriname ooit gekend heeft. Velen weten het niet en anderen zijn het misschien vergeten maar Michel Kersout werd in die tijd beschouwd als een voetbalgod. Michel Kersout maakte in de jaren '32 met zijn bijna hemels voetbalspel een zodanige indruk op de Javaanse gemeenschap van Marienburg en omgeving dat hij de naam verwierf van voetbal allah (voetbalgod). Zelf had hij veel bewondering voor spelers zoals Hans Nahar, Schoonhoven, Goeders, Seidon en de misschien wel grootste doelman aller tijden: Walther Amo. ‘Ik heb het meegemaakt,’ aldus Michel, ‘dat in Demerara (Guyana) Amo tot drie maal toe een strafschop stopte’. Voor Amo heeft Michel erg veel bewondering.

Michel begon zijn voetballoopbaan bij Paramaribo (Myob) omstreeks 1927. Niet lang daarna werd hij in het vertegenwoordigend elftal van de N.G.V.B. opgenomen. Een hoogtepunt in de loopbaan van Michel was een driekhoeks-toernooi tussen Suriname, Demerara en Trinidad.

Suriname kwam als winnaar uit de bus en Michel had een groot aandeel in deze overwinning. En in elke wedstrijd was het hem gelukt enkele doelpunten te maken.

In het gesprek met Michel Kersout over zijn voetbalcarriere komt nu even een rustpauze. Er wordt weer een borrel ingeschonken en Michel verwijdert zich even om dan weer terug te keren met een collectie voetbalfoto's uit zijn glorietijd. Stuk voor stuk worden de foto's bekeken en wij worden ingelicht wie er allemaal op de gevoelige plaat zijn vastgelegd en welke wedstrijden hieraan verbonden zijn.

De meeste foto's dateren uit de periode 1930 tot 1940 toen de N.G.V.B. regelmatig uitkwam tegen teams uit Guyana en Trinidad.

[p. 82]

Michel noemt een aantal topspelers op van de Guyanese ploegen en beschrijft tegelijkertijd hun kwaliteiten. Spelers zoals: Lopez, Holman, Dear, Bollers, Even Smith, Marks Moore, Erick Weeks, gebroeders Matheas e.a.

Michel was een voetballer van extra klasse. Hij speelde topvoetbal van 1927 tot 1940. Hij kwam behalve voor de v.v. Paramaribo - later Myob - ook uit voor het klasseteam van Marienburg met toppers zoals Hans Nahar, doelman Kassir, e.a. Hij speelde jarenlang in het vertegenwoordigend team van de N.G.V.B. en heeft ook gevoetbald in het nationale team van de S.V.B. Michel was een specifieke aanvalsspeler. Hij was zeer snel, had een volmaakte lichaamsbeheersing, dribbelde zeer snel en kon in volle vaart met beide voeten haarscherp en enorm hard schieten.

Hij was koelbloedig, lenig en bliksemsnel in zijn reacties.

Eens in een wedstrijd Myob-Olympia maakte hij een wonderbaarlijk doelpunt. In volle ren kogelde hij van zeer grote afstand de bal oerhard in de bovenhoek. De kranten waren de volgende dag allemaal vol lof over dit ongelooflijke doelpunt. Allah kreeg toen nog een bijnaam erbij n.l.: de man met de toverschoen. Michel heeft ongeveer 10 jaar in het eerste team van Myob gevoetbald.

De naam Myob heeft ook een stukje geschiedenis. Paul Max Lelienthal, onder de oudere generatie ook wel bekend als bakra en jarenlang doelverdediger van Myob, vertelt ons hierover het volgende: ‘Ik las eens in een R.K.-blad uit Rome dat een pater het gedurfd had om voorzitter en tevens trainer te worden van een voetbalclub in Italie. In die tijd mochten R.K.-geestelijken zich alleen bezig houden met kerkelijke aangelegenheden. Deze pater bracht in Italie dan ook veel opschudding teweeg. Na veel verzet werd de pater toch toegestaan zijn hobby verder uit te oefenen. Intussen had hij de naam van zijn club veranderd in MIND YOUR OWN BUSINESS (MYOB). Daar in diezelfde tijd kerkelijke en andere problemen zich voordeden onder de voetbalorganisaties in Suriname S.V.B. contra N.G.V.B. enz. was dat de aanleiding om de naam Paramaribo te veranderen in Myob.’

Het eerste bestuur van Myob werd o.a. gevormd door de heren Madjoelay, White en Berkeveld. De levensduur van Myob, waarin

[p. 83]

Michel Kersout de boventoon voerde, was ongeveer 10 jaar.

In die periode behaalde Myob zeker acht maal het kampioenschap van de Nederlands Guyana Voetbalbond. Toen de beste spelers van Myob zoals Michel Kersout, Hans Nahar en Tjon A Man door direkteur Gildemeester van Marienburg werden aangetrokken, spatte de verzwakte Myob-ploeg als een zeepbel uit elkaar. Erg jammer voor deze goede ploeg. Michel herinnert zich nog goed de spannende wedstrijden tussen Myob en Ajax die afwisselend op het A.V.V.-terrein (eind Prinsessestraat) en het Patronaat plaatsvonden. Zijn grootste favorieten van toen waren: Hans Nahar, Harry Slijngaard, Charles Weidenbosch, Naaldijk, Daisy Samson, Nelom, Richard de Clerq, Hugo en Henny Landkoer.

Gusti Allah (Here God), zoals Michel door de Javaanse gemeenschap werd genoemd, bereikte bij deze groep zijn hoogste top. Vooral toen hij eens voor het team van Marienburg in een wedstrijd maar liefst vier doelpunten scoorde. Als wij hem vragen wat hij allemaal voor deze bijdrage aan de Surinaamse sportgemeenschap heeft teruggehad, verdwijnt de glans van zijn gezicht. ‘Mijnheer, ik heb niets maar dan ook niets terug ontvangen. Het enige dat ik van voetbal heb overgehouden zijn mijn prettige herinneringen. Ik heb een goede baan, die ik niet te danken heb aan mijn voetballoopbaan. Ik zit n.l. al zo'n 20 jaar bij de Surinaamse Waterleiding Mij. Van de S.V.B. of de N.G.V.B. heb ik nooit iets gehad. Nog niet eens een vrije toegangskaart voor een of andere wedstrijd.’ Michel loopt niet graag met zijn voetballoopbaan te koop. ‘Ik heb liever’, zegt hij, ‘dat men er zo weinig mogelijk van weet. Als men mij soms de vraag stelt of ik die grote Allah was dan zeg ik: nee, dat was mijn jongere broer.’

Michel heeft zich geheel uit de sportwereld teruggetrokken. Zo nu en dan werpt hij nog wel eens een hengel in het water met de bedoeling een kwie kwie aan de haak te slaan. Maar ook deze zijn de laatste tijd zo onsportief dat ze zich niet makkelijk meer laten vangen.

Als wij Michel de vraag stellen of hij getrouwd is en of hij goed met zijn echtgenote op kan schieten, krijgen we op humoristische wijze het antwoord: ‘Mijnheer, mijn vrouw en ik zijn reeds 80 jaar met elkaar getrouwd. Zij veertig jaar met mij en ik veertig jaar met haar.’ De sfeer is thuis altijd goed geweest. Mevrouw Kersout heeft

[p. 84]

het hele gesprek gevolgd. Zij heeft weer eens met volle teugen kunnen genieten van jeugdherinneringen.

Michel gaat af en toe nog naar een voetbalwedstrijd kijken. Hij heeft voor de voetballers van tegenwoordig de volgende boodschap: ‘Probeer zoveel mogelijk goals te maken. Show-voetbal of pingelen hoort niet in deze tijd. Speel altijd op de aanval. Alleen dan kan men doelpunten maken en die tellen bij het voetbalspel van nu’. Hij heeft waardering voor tegenwoordige spelers zoals: Miller, Schal, Enting en Olmberg. Vooral deze laatste is volgens Michel een erg goede voetballer. Hij weet ook dat het voetbal de laatste jaren enorm is veranderd.

Drielanden tournooi - Suriname - Demerara - Voorwaarts (Aruba).
Foto: Suriname - Aruba