Nieuwe proeve van klijne gedichten voor kinderen

[p. t.o. 103]

de ouderliefde.
Neen, riep Johan, ik word niet moê,
Om dat ik 't voor mijne ouders doe.
bl.103.

[p. 103]

De ouderliefde.

Wanneer m' een goede daad verrigt,
Als is ze zwaar, zij valt ons ligt.

Een boerenknaap zag met verdriet
Zijne ouderen veel armoe lijden;
'k Zal doen, dus sprak Johan, het geen mijn pligt gebiedt,
En, zoo ik kan, hen van gebrek bevrijden.
Hoe jong hij was; hoe teder zijne kragt;
Hij arbeidde echter dag en nacht,
Terwijl hij, 't geen hij won, met vreugd zijn ouders bragt.
Zijn meester zag hem daaglijks werken.
En sprak hem aan; ik prijs uw vlijt,
Die ik in 't geen gij doet, kan merken;
Maar houd in 't oog, hoe jong gij zijt:
Gij zult, gaat gij zoo voort, u zelven wis bederven,
En in den bloei uw's levens sterven.
Neen, riep Johan, ik word niet moê,
Om dat ik 't voor mijne ouders doe.