Nieuwe proeve van klijne gedichten voor kinderen

[p. t.o. 13]

de luije.
Gij kunt mijn kind niet langer wezen;
Trek dit pak aan.
bl.14.

[p. 13]

De luije.

Ons Pietje was voor weinig dagen

Ter school besteld.

Eerlang begon hij dus te klagen;

Kost dat nog geld!

Dat kon mijn Vader wel bespaaren,

'k Leer liever niet.

Ik slijt voor geld mijn jonge jaaren

In veel verdriet.

Ik moet in school en t'huis braaf leeren,

En nog daar bij

Mij van een' Meester zien regeeren;

't Is slavernij.

[p. 14]

 

Papa, die hem had horen spreken,

 

Liep naar hem toe.

 

Gij zijt, zei hij, gelijk ik reken,

 

Het leeren moê.

 

Wel aan, mijn kind, 'k wil u niet dwingen;

 

Blijf voortaan t'huis.

 

De klijne Piet begon te zingen,

 

Verlost van kruis.

 

Papa liet aanstonds kleertjes kopen,

 

Daar 't schaamelst kind

 

Zich schaamen zon om meê te lopen.

 

'k Heb u bemind,

 

Dus sprak de man en veel gepreezen;

 

Dat 's nu gedaan.

 

Gij kunt mijn kind niet langer wezen;

 

Trek dit pak aan.

[p. 15]

 

Die luij en werkeloos wil leven,

 

Wordt bedelaar.

 

Gij kunt aan 't beedlen u begeven

 

Gij zijt nu klaar.

 

Het bange kind begon te kermen;

 

'k Zal 't niet meer doen.

 

Hij vloog zijn Vaderlief in de armen

 

Met zoen op zoen.

 

Neen, riep hij, 'k wil geen luijaard blijven,

 

Al ben ik klijn,

 

'k Wil liever leeren, leezen, schrijven,

 

Dan beedlaar zijn.