Moeder de Gans. Baker- en kinderrijmpjes

[p. 118]

[Oude vrouw Hubbard]

OUDE vrouw Hubbard
Keek in de kast,
Om te zien of voor 't hondje
Een kluif over was.

In de kast stond een schotel,
Maar helaas, die was leeg,
Zoodat het arme dier
Niets te eten meer kreeg.

Zij ging naar den bakker,
En kocht hem wat brood,
Maar toen ze terugkwam,
Vond ze hem dood.

[p. 119]

 

Zij ging naar den timmerman

 

Om een kist te koopen,

 

Maar toen ze hem begraven wou,

 

Begon hij te loopen.

 

 

 

Toen zocht zij den slager

 

En vroeg om een been,

 

Maar toen ze weer terugkwam,

 

Knikte hij van neen.

 

 

 

Toen riep ze den vischboer

 

En kocht hem garnalen,

 

Maar toen ze terugkwam,

 

Zat hij koffie te malen.

 

 

 

Toen liep ze weer weg

 

En kocht hem een worst,

 

Maar thuiskomend vond ze hem

 

Stervend van dorst.

 

 

 

Toen kocht ze hem bier

 

In de herberg aan 't veer,

 

Maar toen ze weer thuiskwam,

 

Schilde hij een peer.

 

 

 

Ze ging naar den winkel

 

En kocht daar een bad,

 

Maar toen ze weer terugkwam,

 

Voerde hij de kat.

 

 

[p. 120]

 

Ze liep naar den kapper

 

En kocht hem een pruik,

 

Maar toen ze weer terugkwam,

 

Dronk hij bier uit een kruik.

 

 

 

Ze ging naar den groenboer

 

En kocht hem wat fruit,

 

Maar toen ze weer terugkwam,

 

Bespeelde hij de fluit.

 

 

 

Ze ging naar den kleermaker

 

En kocht hem een broek,

 

Maar toen ze terugkwam,

 

Was hij weer zoek.

 

 

 

Ze ging naar den schoenmaker

 

En kocht een paar schoenen,

 

Maar toen ze terugkwam,

 

Zat hij te boenen.

 

 

 

Weer ging ze naar stad

 

En kocht een paar sokken,

 

Maar toen ze terugkwam,

 

Stond hij te jokken.

 

 

 

Toen naar den poelier,

 

Daar kocht ze een haan,

 

Maar toen ze weer terugkwam,

 

Stond hij klaar om te gaan.

 

 

[p. 121]

 

Moeder Hubbard boog diep,

 

De hond zei, waf, waf!

 

Het verhaal is hier uit

 

En de twee trekken af.