Gedichten

⁺CX. Hoemen houden sel vrienscap.

Daer gherechte vrienscap hoert

Te wesen ende te bliven voert
Twisken vrienden, die sellen draghen
Op malcander alsulc behaghen,
Dattie vrienscap entie gonst
Staende blijft, dat is die konst.
Men heeft wel vrienscap weten rysen
Ende iuden voerspoet horen prisen,
Die thants daer na tot groten laec
Comen most by deser saeck:
Als die een den anderen misdoet,
Soe gaet die vrienscap onder die voet.
Hoe machmen vrient voer vrient scriven,
Hi en mach sinen vrient ghetrouwe bliven?
Sijn si vriende, sijn sy maghe,
Welchoer int weldoen wort so traghe,
Dat hi sijn trouwen vrient verwerct,
Daer is luttel wijsheits in ghemerct.
Selmen nuwe vrienden maken,
Dat is misselic te raken,
Ten moet hem costen eert gheschiet.
Tander staet hem al voer niet,
Dat hi sijn vrient laet wesen vrient,
Die gheen archeit heeft verdient,
Noch en wil in gheenre maten
Verdienen, daermen om sel haten.
Alsulke vrienscap mach wel duren
Sonder copen, sonder huren,
Want si is in haer selven vry.
Soecke ic mijn vrient, ende gheert hi my
Alsoe te doen enda anders niet,
Als hi wil dat hem gheschiet,
Soe staet die vrienscap ongheveynst;
Mar wye te doen al anders peynst,
Dan hi selve wil ontfaen,
Soe mach die vrienscap wel vergaen,
Die twisken beiden te voren stont.
Woud elcman in sijns hertsen gront
Dencken wat hi gaerne naem,⁺
Hoe wel dat een anderen is bequaem,
Soe en mochtet nymmermeer gheschien,
Dat trouwe vrienden mochten twien.
Hoe mach rechte vrienscap dalen,
Dene en moetet eerst verhalen
Opten anderen, als ic seide,
Mit gheveinsden onbescheide
Of roeckeloes hy dommen rade.
Waer rechte vrienscap is ghestade,
Die machmen alte node verliesen.
Die coer heeft, die sel emmer kiesen
Naden besten dair hi can.
Wat eer of wat oirbair leyter an,
Dat een sinen trouwen vrient verjaecht,
Of hi doet daer hi hem of beclaecht,
Als die gheschiet is onder vriende?
Sijn eer, sijn lof dan bat versiende,
Die misdaen had in ontrouwen,
Dat hijt hem wilde laten rouwen
Ende vander misdaet hem belyen:
Daer mede mochtet eerst ghedien,
Dat die misdaet worde vergheven.
Ymmer isser wat ghebleven,
Dus of soe een wortelkijn,
Dat rechte vrienscap hevet in.
Hoeneer die schuldighe hem belyet,
Entaer na ramen mach een tijt,
Dat hi weder comt te zoen,
Soe sel hi meerre vrienscap doen
Sinen vrient, al daer hi mach,
Dan hi ye te voren plach,
Om sijn vrient te vriende te houden;
Wanttet quam bi sinen schouden,
Dattie vrienscap moste scheiden,
Die daer stont twisken hem beyden.
Doe hi dus, soe doet hi wel.
Wat machmer bet toe seggen el,
Die schuldich is, dan hi hem keer
Tot beteren ende doens niet meer?

+ H. fol. 124 d.-125 a. B. fol. 119 c. d.

+ H. fol. 125 a. b. B. fol. 119 d.-120 a.

[p. 236]

Tit. bem. 2 wilen. H. wel. 3 ic en weet niet hoe. H. hoc ontbr. 7 een o. 8 no d. 10 exempel. 11 v. die h. 13 Dat is g. 15 Hadden si. 16 allen. 17 geopenbaert. 18 te h. w. 20 E. wie daer in is die i. w. 22 S. hadden si oec a. d. b. verloren. H. heb ic. 24 Den vulen. 27 gerechtelijc. 29 werken. 32 altijt. 34 hellen. Vs. 37-40 ontbr. bij B. 42 no. 43 toepade. 44 dat d. i. s. 46 den sulken hoer b. 51 den w. 52 Mochten wi m. h. h. 53 Ende daer h. m. winnen. 56 die. 59 al ontbr. 61 Hi b. sinnen v. 66 Willen wi. 69 dat p. 70 lude. 71 keren si. 72 des d. d. 73 ic en. 74 soe s. i. int. b. 75 al m. 80 Mer a. d. b. t slipen. 81 E. dat e. 83 opt. 84 nader wraken. 87 Dien t. s. dan sijt deinde v.