Looverkens (onder pseudoniem G. Hendrikssone)

Herinnering.

Soms als de avondklokken klonken

Zat ik aan uw zij',

Was de nacht op de aard' gezonken

't Werd dan dag in mij.

[p. 13]

 

't Gloeien uwer rozenwangen

 

Was mijn zonneschijn;

 

Immer smacht ik van verlangen

 

Om bij u te zijn.

 

 

 

'k Hoore soms nog klokken klinken,

 

'k Dwale ver en lij',

 

Doch de nacht in 't nederzinken

 

Brengt u niet bij mij.

 

 

 

Eens was ik vol mingetoover

 

Uwer lieflikheên,

 

'k Geef me nu der wanhoop over,

 

'k Zucht thands droef alleen.

 

 

 

Maar ge blijft, wat ook verzonken

 

Ligt, zoo zoet in mij...

 

Soms als de avondklokken klonken

 

Zat ik aan uw zij'!.....