Liederen voor groote en kleine kinderen(1879)–Emanuel Hiel– Auteursrechtvrij Vorige Volgende VIII. - Mieken. Kent ge niet het wakker Mieken, 't Woont hiernevens in de buurt, 't Is reeds op vóór 't morgenkrieken, 't Rust maar als de mane gluurt. Kent ge niet het fijne Mieken, 't Is gedienstig, gul van aard, Ja, steeds vlijtig als een bieken, Dat op bloemen honing gaart. Kent ge niet het vroolijk Mieken, Dat als de appel glansend bloost; 't Zingt bijwijl een lustig liêken, 't Brengt den droeve heul en troost. Kent ge niet het brave Mieken, Dat zoo neerstig werkt en leert; Hadde 't meisje hemelwieken, 't Werd als engel blij vereerd! Vorige Volgende