Gedichten 1861-62

[p. 170]

Licht liedeken.

Ik vraag den grijzen nevel niet,
en zing ik vaak een treurig lied,
toch vraag ik, dat de zonnegloed
bezielend iedereen begroet'
en alle droefheid henenjaag'.

Ik vraag niet naar de duistre nacht,
de demping aller vreugde en kracht;
ik vraag het licht en altijd 't licht
opdat in ieders aangezicht
de waarheid in heur' schoonheid schijn'.

[p. 171]

 

Zoo zwart van hert gelijk de nacht

 

is hij, die 't edel licht veracht,

 

het licht, de bron van alle goed,

 

van alle kracht, van deugd en moed

 

en van de zoete levensvreugd.