Const-thoonende juweel
(1607)–Zacharias Heyns– AuteursrechtvrijBij de loflijcke stadt Haerlem, ten versoecke van Trou moet blijcken, in't licht gebracht
Naer de wijse: Comt nu al ghy geestkens reyne.
OOrlof broeders al ghelijckich,
Ghy Speel-cooren const-rijckich,
Voorsetters deses feest,
Ende seer minsamich onbevreest,
Doend' uwen Trou altijt blijckich,
Dat Momus is wech-wijckich,
Oock de Zoilisten meest,
Daerom doch verblijt elcx zijn geest
En heb door u trou vergaert,
Veel geestkens oock fray van aert,
Die seer heerlick quamen,
Doen by een versamen,
Om t'solveren u caert.
d'Orange Lely met begeren
Quam hem daer presenteren,
Als die in Liefde groeyt,
Ende alle vylony verfoeyt,
Cooren aer helpt vreucht vermeeren,
Lieft moet blijcken met eeren,
Daer het roo Roosken bloyt,
Aensiet doch de Ionckheyt gheschoyt,
Constich Haeslier wijs bedacht,
Die altijt Aensiet Gods cracht,
Al in eeren spoedich,
Siencie vroedich,
Eel const in deucht betracht.
Men siet die VVit Acoleyen
Haer faem nu wijt ontspreyen,
Daer Liefd' is 'tfondament,
Steeds in 'tverkeeren seer eloquent,
d'Akerboom gaet hem beteyen,
Aensiet liefd' met affscheyen,
Als in't wesen present:
| |
[Folio Sss4v]
| |
Dus zijt al verheucht pertinent
Met de Lavendel bloem vvit,
VVt levender jonsten sit,
Om const vreucht t'orbooren,
Lely onder dooren
Heeft VVt liefd' bestaen dit.
Het Galis bloemken robijnich
Toont hem meed' onfenijnich,
En is VVt liefd' versocht,
Dat die reyne conste wert ontknocht,
De Gout blom toont sich root-schijnich,
En VVt jonsten divijnich,
Begrepen wel bedocht,
Dat den Coren bloem heeft ghewrocht.
Met gheneuchten delicaet,
Dat constich oock wel bestaet,
Hier door wy Sonne bloomen
Nu hebben vernomen,
Noyt meerder vreucht op straet.
Prince.
Oorlof nu al Prinslicke sinnen,
Als VVijngaert ranck wt minnen,
Eert nu Liefd' boven al:
Want daer door die conste bloeyen sal,
Pyreneen wilt overwinnen,
Apollo in't beginnen
Sterckt doch breet ende smal,
Oock vvit Angierkens in't ghetal,
In liefde ghetrou voor dan,
Voor den Armen ouden man,
Comende uyt lijen
Door goe polecijen,
Die hen noot nemen an.
FINIS. |
|